Getest: Schwalbe Pro One Tubeless

Afgelopen zomer waren we te gast bij Schwalbe om in Toscane de nieuwste Pro One Tubeless te testen. Een verslag daarvan kun je lezen in Wieler Revue nummer 8 van vorig jaar. Schwalbe heeft de band een upgrade gegeven, waarbij de rolweerstand omlaag gegaan en er meer grip geboden wordt. Dit hebben ze voor elkaar gekregen door de rubbercompound te verbeteren en de constructie van het karkas te veranderen. Voorheen bestond het karkas uit drie overlappende lagen, bij deze band uit twee. Het effect is een band die soepeler is. Om protectie tegen lekrijden te bieden is de anti-leklaag iets verbreed. We mochten de banden toentertijd testen op de beruchte witte gravelwegen van Strade Bianche, waar Toscane bekend om staat.

Tubeless ready maken

Na afloop kregen we een setje banden opgestuurd om op ze op onze eigen fiets te proberen. In Toscane fietste ik op een leenfiets en op m'n eigen fiets testen geeft een beter beeld uiteraard. Ik had wel een probleempje; ik heb geen tubeless-geschikte wielen in m'n fiets zitten. Schwalbe claimt dat de banden voldoen aan de ERTRO-normen en ook op 'normale' velgen gemonteerd kunnen worden. Zo gezegd, zo gedaan!

Ik heb er een setje doodnormale aluminium Roval Rapide velgen voor gebruikt. De velgen tubeless ready maken kostte me verrassend weinig moeite. Het oude velglint ging eraf, alles goed schoonmaken en ontvetten, vervolgens speciale tubeless velglint plakken en het ventiel monteren. De banden monteren ging ook niet moeilijk, al heb ik wel even gesmokkeld met een bandenlichter. Dat maakte nu natuurlijk niet uit, want er zit toch geen binnenband in. Daarna is het een kwestie van de banden hard oppompen zodat ze goed in de velg 'ploppen', de ventielkernen losmaken, een flinke scheut latex toevoegen en alles weer oppompen.

Souplesse

Ready to go. Het voordeel van tubeless is dat je met een lagere bandendruk kunt rijden en dat de latex, in het geval van een lekke band, het gat dicht. De eerste rit was meteen een goede vuurdoop, met ondermeer de Haaghoek en de Lange Munte op het programma. Daarna heb ik de banden gebruikt tijdens duurritten, ook in de regen en tijdens een paar trainingswedstrijden. Schwalbe rept zelf bij deze banden over souplesse, wanneer ze het rijgedrag omschrijven. De banden moeten het rijgevoel van een tube geven. Ik kan ze daar ze daar goed in volgen. Het is een gevoel dat wat moeilijk te omschrijven is, maar het rijgedrag voelt soepel en comfortabel aan. Ik pomp ze op tot ongeveer 5,5-6 bar, wat meer dan genoeg is. Ook op asfalt. Comfort is natuurlijk relatief op een racefiets, maar zachtere banden dragen daar wel aan bij.

Tubeless de toekomst?

Goed. Ik heb de banden dus op meerdere terreinen getest en of het nu op Vlaamse kasseien of in een snelle bocht in een wedstrijd of nat wegdek is, je heb altijd meer dan genoeg grip. Ik ben van mezelf redelijk conservatief wanneer het op banden aankomt. Ik hou het graag bij het vertrouwde, maar ik laat deze banden wel zitten, ook in de spaarzame wedstrijdjes die ik rijd. Ze voelen snel en soepel aan en hebben veel grip. Daarmee heb ik ook meteen een antwoord gegeven op de vraag of dit goede banden zijn, want ja, dat zijn het.

Zijn er dan ook nadelen? Ja, een paar. De montage is iets ingewikkelder dan bij normale banden en wanneer je lekrijdt spuit er tubeless vloeistof uit de band. De band verliest een beetje druk, maar je kunt wel verder. Echter, thuis moet je wel poetsen om je fiets weer goed schoon te krijgen. Ik heb in de afgelopen maanden één keer een lekke band gehad, toen ik tijdens een natte dag over een schelpenpaadje fietste. Daarnaast verliezen de banden ietwat sneller druk dan een traditioneel systeem met binnenband. Een extra laag velglint verbeterde dit aanzienlijk trouwens en om eerlijk te zijn pomp ik m'n banden voor elke rit op. Wat wel een probleem kan zijn, is dat het gat in de band te groot is voor de vloeistof om te dichten. Moet je de band dan weggooien? Nee, je kunt hem ook met binnenband blijven gebruiken, of je repareert het gat met een plakkertje aan de binnenzijde. Dat laatste is wat gedoe, maar het werkt wel.

Is tubeless nu de toekomst voor de racefiets? Wielrenners staan er om bekend dat ze wat conservatiever zijn dan mountainbikers. Het heeft misschien wat meer tijd nodig, maar het feit dat de grote fabrikanten er steeds meer op inzetten doet mij vermoeden dat het tubeless de toekomst heeft. Daarnaast zijn er al meerdere profteams (Deceuninck - Quickstep, BORA-hansgrohe en UAE Emirates) die op tubeless banden koersen. Het monteren is iets meer werk, maar je hoeft er geen geoefende fietsenmaker voor te zijn. De voordelen (rijgedrag en lekbescherming) wegen daar meer dan ruimschoots tegenop.