Reportage: gravelbiken tijdens de LtD Gravel Raid

• Tom Dumoulin

Je kunt de LtD Gravel Raid het beste omschrijven als een weekend lang kamperen, muziek, kampvuur, hamburgers en bier in Hellenthal, ergens diep in de Duitse Eifel gelegen. En fietsen natuurlijk, vooral fietsen! Zoveel mogelijk offroad. Op de gravelbike, mountainbike of zelfs op een racefiets met iets bredere banden. Het maakt eigenlijk allemaal niet zoveel uit. Hard fietsen en KOM-metjes zijn allemaal niet zo belangrijk, het sociale aspect, genieten en avontuur des te meer. Prima insteek wat mij betreft.

Goed, op naar Hellenthal dus. Wanneer ik het dorpje binnenrijd ruik ik het kampvuur al en breekt de zon door. Dat laatste is gewoon toeval, maar het maakt me wel blij. September loopt immers ten einde en de zomer heeft nu echt wel plaats gemaakt voor de herfst. Tijd om me in te schrijven en naar m’n tent te gaan! Ik kijk om me heen en waan me in eerste instantie vooral op een festival. Ik zie wat mensen om een kampvuur zitten, er is een podium, een bar, een foodtruck en er wordt muziek gespeeld. De vele tientallen geparkeerde fietsen, mensen in fietskleding en gasten die rondlopen met een koerspetje op hun hoofd verraden dat er wel degelijk gefietst wordt. Ik heb mazzel, want ik slaap in een ‘glamping’ tent en die is iets luxer. Een stretcher, elektriciteit en een kacheltje maken het allemaal net even wat comfortabeler. 

Met Dumoulin bij het kampvuur

Nadat ik m'n fiets heb klaargemaakt sluit ik aan bij een groepje om een stukje te fietsen. Een beetje de omgeving verkennen, niet te gek. Via een onverhard pad verlaten we de camping en al snel slingert de weg omhoog. De Eifel is een prachtig fietsgebied en op deze manier beleef je het heel anders, want we komen op plekken waar je op de racefiets niet komt. Via nog meer gravelpaden, weilanden en een pittig kasseiklimmetje komen we bij een kasteeltje met een uitkijktoren. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht. Eenmaal terug op de camping krijg ik al vrij snel een biertje in de handen gedrukt van iemand die ik nog maar net ken. Het tekent de sfeer. ’s Avonds worden de deelnemers welkom geheten door Laurens ten Dam en iemand van de organisatie. Daarna neemt een DJ het over en wordt het kampvuur wat verder opgestookt omdat het flink af begint te koelen. De sfeer zit er goed in en ik kijk wat om me heen. Iets verderop willen wel heel veel mensen op de foto met dezelfde persoon. Het blijkt niemand minder dan Tom Dumoulin te zijn, die net als Sam Oomen is uitgenodigd om mee te fietsen. 

Verborgen paden, dwars door de natuur

Dumoulin en Oomen maken het niet laat die avond. Dit in tegenstelling tot een groot deel van de overige bezoekers. Daarom zie ik de volgende ochtend toch aardig wat kleine oogjes, die van mezelf incluis. Het programma van de zaterdag ziet er als volgt uit: fietsen, lunchen, fietsen. Je kunt kiezen uit twee korte of twee lange routes. Of een combinatie daarvan. Het maakt eigenlijk niet zoveel uit, zolang je maar lol hebt. De route zelf is wederom prachtig, voor het grootste deel offroad en met veel hoogtemeters. Ik fiets uiteindelijk een kleine 60 kilometer, waarbij ik 900 hoogtemeters voor de kiezen krijg. Pittig! En nogmaals, het is hier prachtig. Zelfs op een regenachtige dag. De Eifel zit vol met verborgen paden en we fietsen dan ook voornamelijk door de natuur. Als we al verkeer tegenkomen zijn dat boeren op een tractor of een paar koeien. Het heeft de afgelopen dagen flink geregend en op de dag krijgen we ook een paar buien over ons heen. Gelukkig kun je je daar goed op kleden, maar het zorgt er wel voor dat het bos er soms flink modderig en vettig bij ligt. Het maakt de tocht misschien wel wat heroïscher. 

Halverwege de route is een verzorgingspost. Ik doe me tegoed aan M&M’s, repen en wat drinken. Dat was ook wel nodig, want het gemiddelde ligt niet heel hoog vandaag. We zullen het maar op een combinatie van de weersomstandigheden en het slaapgebrek houden. Maakt niet uit, want het is wel genieten. Op een gegeven moment vraagt iemand vriendelijk of hij mij mag passeren. Het is Sam Oomen met in zijn zog Tom Dumoulin en Joris Nieuwenhuis. Ik overweeg even om aan te pikken, maar ik besluit verstandig te zijn en m’n eigen tempo aan te houden. Met nog zo’n 15 kilometer te gaan kom ik aan bij wat een ‘Crazy Climb’ genoemd wordt. Crazy is een understatement, want het is zo steil dat het voor gewone stervelingen ondoenlijk is om fietsend boven te komen. Dat wordt wandelen dus, en ook dat doet pijn. Gelukkig hoef ik de rest van de route niet meer van de fiets af. Nog één lange klim, een stuk afdalen en ik ben weer terug op de camping. Afgezien? Ja. Genoten? Ja. Honger? Ja! 

Gelukkig staat er genoeg eten klaar en na twee broodjes worst, een pannenkoek en een stuk taart heb ik weer wat energie. Ik besluit de middagroute te laten voor wat het is en met een paar anderen nog een uurtje rustig te fietsen. We zijn allemaal moe, maar we kunnen het niet laten. Het is gewoon te leuk. We zijn niet de enigen die er zo over denken, want we komen op allerlei plekken mensen op gravelbikes tegen. Overigens verdienen de fietsen wel een extra vermelding. Je komt ze in alle soorten en maten tegen dit weekend. Van oldskool 26 inch mountainbikes tot doodgewone racefietsen en hippe gravelbikes van merken waar ik nog nooit van gehoord had.

Hangover Ride

Wanneer we terugkomen op de camping loopt de middag al tegen zijn einde. Na het douchen, omkleden en het schoonmaken van de fiets volgt het avondprogramma. Dit gaat volgens het inmiddels vertrouwde recept met hamburgers, kampvuur, live-muziek en bier. En uiteraard worden de avonturen en sterke verhalen van de dag met elkaar uitgewisseld. Die verhalen werden gedurende de avond trouwens alleen maar sterker, maar over één ding zijn we het allemaal eens; het was een prachtige en heroïsche dag! Dit is nog niet het einde van de LtD Gravel Raid, want op zondagochtend staat de Hangover-ride op het programma. Een kort rondje om de kater te verwerken inderdaad. Ik vermoed dat sommigen het wel nodig hadden…

Overigens reed ik de Gravel Raid op de Giant Revolt gravelbike. Over die fiets kun je hier lezen.