Puck Moonen: 'Het is iets dat altijd blijblijft, als een onzichtbaar litteken'
Puck Moonen was onlangs te gast bij het online NPO-programma Club Hub. Ze sprak er over hoever ze wil gaan voor de sport, haar bekendheid als 'wielerbabe' en haar haar pechjaar vorig jaar.
"Ik zou er wel voor gaan, maar ik heb wel mijn grenzen", vertelt ze. "Er zijn meiden in de sport die zo dun zijn dat ze niet meer ongesteld worden. Ze hebben eigenlijk een soort van anorexia. Dat zou ik er echt nooit voor overhebben. Omdat ik bekend ben, verwachten mensen dat ik ook meteen heel goed ben. Als ik ergens aan de start sta, denken ze ‘dat is een grote naam’ en verwachten ze meteen dat ik op het podium eindig. Maar ik fiets tegen dames die gewoon veel beter zijn. Ik kom nog maar net kijken.”
In 2017 werd Moonen verkozen tot mooiste sportvrouw van Nederland. “Ik begon net een beetje bekend te worden. Ik ben er heen geweest, maar kwam er achter dat het wel een beetje een vleeskeuring was. Daar stapte wel redelijk snel vanaf toen.”
“Het is jammer, maar wel begrijpelijk”, zegt Moonen over het feit dat het vaker over haar looks dan over haar prestaties gaat. “Ik post veel op Instagram en ik heb natuurlijk nog geen goede resultaten.”
Moonen tekende afgelopen najaar een contract bij het Belgische Chevalmeire, waar onder meer Thalita de Jong onder contract staat. “Waarom ik daar getekend heb? Ze geloven in mij als renster en ze willen mij erbij hebben omdat ze geloven dat ik meer kan dan ik heb laten zien.”
Ze is ook weer gelukkig in de liefde, met BMX’er Twan van Gendt. Een groot contrast met een jaar geleden. “Het ging eigenlijk allemaal tegelijk mis”, blikt Moonen terug. “Op het NK brak ik mij knie en toen had ik al een rotseizoen. Vijf dagen voor de eerste wedstrijd kreeg ik een dubbele longontsteking, waardoor mijn hele voorjaar in het water viel. Ik heb daarna ook weinig van mijn toenmalige ploeg gehoord. De eerste weken moest ik plat blijven liggen en met mijn relatie (met veldrijder Eli Iserbyt, red.) ging ook niet goed. Het was niet de eerste keer dat het niet goed. Ik ben op de middelbare en lagere school best wel veel gepest. Het is iets dat altijd bijblijft, als een soort onzichtbaar litteken. Ik had het toen niet echt gemerkt, maar achteraf besef ik dat ik in die periode wel depressief ben geweest.”
- Cor Vos