Tom Dumoulin over een jaar zonder wedstrijden: 'Ben ik nog wel goed genoeg?'

"Ik denk wel dat ik nog goed genoeg ben om een aardig woordje mee te spreken in de klassementen van grote rondes", stelt Dumoulin. Toch is het van de Tour de France in 2018 geleden dat Dumoulin nog een goed klassement in een grote ronde heeft gereden. Zijn laatste echt goede wedstrijd was het WK van 2018. "Natuurlijk twijfel ik dan", vertelt Dumoulin in het AD. "Want ik heb niet alleen goede dagen, ik heb ook dagen dat ik me zeer middelmatig voel op een fiets en dan ga je nadenken. Ben ik nog goed genoeg om ooit de Tour te winnen?"

Toch zijn die twijfels volgens Dumoulin helemaal niet erg. "Die gedachten spelen ook door míjn hoofd. Maar die waren er ook voor 2017, toen ik de Giro won. Ik denk dat het heel normaal is dat je af en toe aan jezelf twijfelt."

Pasta bolognese

Dumoulin zou dit voorjaar zijn langverwachte rentree maken in de Ronde van Valencia, maar een darmparasiet gooide roet in het eten. Volgens Dumoulin heeft hij die parasiet op het vliegveld opgelopen, toen hij een pasta bolognese at die niet helemaal goed was, of eigenlijk: helemaal niet goed. "Die stonk, maar ik had honger en heb hem toch opgegeten. Meteen diezelfde nacht was het ellende en kwam alles er langs alle kanten uit. Ik ben er een week flink ziek van geweest. Daarna heb ik de draad opnieuw opgepakt, maar na twee weken ging het steeds minder en moest ik weer naar de ­dokter", vertelt hij.

Zielsgelukkig worden van slechte momenten concurrenten

Bij Jumbo-Visma is Dumoulin straks één van de kopmannen. Een situatie waar hij bewust voor heeft gekozen, maar hij beseft dat discussies onvermijdelijk zijn. "Er komt een dag dat Primoz boos zal zijn op mij of ik op Steven, maar ik denk dat wij als ploeg de kracht hebben om daar goed mee om te gaan, zeker met de coaching van bovenaf."

"Als blijkt dat ik de ­beste ben, wordt er voor mij gereden. Dat maakt wel dat je een gigantisch sterke ploeg hebt", stelt hij. "Dat is dezelfde situatie voor Chris Froome bij INEOS. Als hij de beste blijkt, dan heeft hij meesterknechten waar je alleen van kan dromen."

Volgens Dumoulin is winnen en anderen verslaan een soort oerdrift. Tegelijkertijd noemt hij dat niet per se een mooie kant. "Ik vind van mezelf dat ik het altijd 'fair and square' speel, maar het is een harde wereld en ik kan af en toe ook een harde zijn", vertelt hij daarover. "Ik word erg blij als ik zie dat mijn concurrenten het zwaarder hebben dan ik, bijvoorbeeld. Daar kan ik zielsgelukkig van worden. (...) Er zijn momenten geweest in grote ronden dat concurrenten van mij een slechte dag hadden: dan ben ik een keiharde en sla ik toe. Als een hongerige wolf op zijn prooi."