Volgens Wikipedia werd de allereerste wielerwedstrijd ooit gehouden op 31 mei 1868, in Parijs. De Brit James Moore won de wedstrijd over 1200 meter. De schrijver van het lemma Wielersport op Wiki meldt er expliciet bij dat Moore op een fiets met rubberen banden reed.

Hij schrijft niks over de kleur broek waarin de Brit reed, maar ik kan me niet anders voorstellen dan dat die broek zwart was. Dat is namelijk een wielerbroekenkleur bij uitstek. Amateurs die in het weekend hun koffierondje doen: zwarte broeken. Het profpeloton: zwarte broeken.

Heel het profpeloton? Nee, er is één Gallisch ploegje dat moedig weerstand biedt en al jaren voor een andere kleur broek kiest. En waar ik moedig schrijf, is dat alleen maar omdat anders de Asterix-referentie niet meer klopt; het is natuurlijk allesbehalve moedig om je wielrenners in een bruine broek te laten koersen – want voor alle duidelijkheid: dit gaat dus over die verschrikkelijke bruine broek van AG2R, die al sinds jaar en dag het peloton vervuilt.

De renners zelf zou je nog wel moedig kunnen noemen. Een bruine broek, het zal je werkkleding zijn. Stel je voor dat jij straks na het coronathuiswerken iedere dag naar kantoor moet in een bruine legging. Je zou iedere ochtend huilend voor de spiegel staan. Het verzuim bij een bedrijf met zulke werkkleding zou immens zijn. Maar meldde Oliver Naesen zich ooit ziek omdat hij met een bruinebroekenburnout kampte? Nee. Moedig dus.

De renners zijn slachtoffers. Nu wil ik er niet meteen de Geneefse Conventie en de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens bijhalen, maar het komt toch dicht in de buurt bij martelen wat AG2R haar renners aandoet. Helemaal nu ze met Citroën een nieuwe subsponsor binnenhaalden en vandaag doodleuk wéér een tenue met bruine broek presenteerde. De renners hoopten waarschijnlijk eens niet het modelachtertje van het peloton te zijn, maar helaas, ook in 2021 krijgen ze het weer zwaar te verduren.

Echt, we hebben in de wielersport een hoop narigheid voorbij zien komen sinds die James Moore in 1868 op z'n rubberen banden de rest een poepie liet ruiken. Over de beginjaren van de Tour de France doen de gekste verhalen de ronde, van vergiftigingen tot het saboteren van materiaal. Er zijn koersen verkocht. Misschien reden er veel later wel coureurs rond met motortjes in hun fiets. We zijn godbetert jarenlang bedrogen door een rijdende apotheek!

En toch is die bruine broek wat mij betreft het lelijkste dat meer dan 100 jaar wielersport heeft voortgebracht. Ik stel voor dat we de hashtag #byebyebruinebroek trending maken! We moeten dit een halt toeroepen, nu! Het is genoeg geweest!

Beeld: AG2R Citroën