Nadat Eddy Merckx in 1972 het werelduurrecord op iets meer dan 49 kilometer per uur zette, bleef dat geruime tijd staan. Twaalf jaar maar liefst. En er moest wat innovatie aan te pas komen om het record van De Kannibaal af te pakken, die het op een normale wegfiets voor elkaar bokste.

In 1984 was het Francesco Moser die als eerste mens een uur lang harder reed dan 50 kilometer per uur. Op de wielerbaan van Mexico-Stad werkte hij in een uur 51,151 kilometer af. Als geschreven lukte dat alleen omdat hij als eerste gebruikmaakte van een speciale fiets (al kon Moser uiteraard ook een aardig stukje fietsen..): er zaten dichte wielen in zijn fiets en hij kon er een zeer aerodynamische houding op aannemen.

Maar dat ging Moser nog lang niet ver genoeg getuige de fiets waarmee hij in 1988 een poging deed zijn eigen record te verbreken… In Stuttgart kwam hij met onderstaande fiets de baan op. Dit exemplaar zou je eerder in het circus verwachten, maar Moser dacht daar anders over.

Het bleek trouwens geen gouden greep; hij reed op het vehikel 50,644 kilometer per uur (waarbij het vast ook meespeelde dat hij de poging deed op een laaglandbaan, in tegenstelling tot de baan in Mexico). Na Moser braken Britten Graem O'Bree en Chris Boardman het uurrecord nog op futuristische fietsen. In 2000 paste de UCI de regels aan en schrapte die records.

De fiets van Moser uit 1988, vanuit alle hoeken en standen – kijk er even rustig naar…

En dit is de fiets waarmee Moser in 1984 wél het record brak

Op de hoogte blijven van al het wielernieuws, de achtergronden en de randzaken van het peloton? Volg ons op Facebook, Instagram of Twitter!

Daarnaast zijn we natuurlijk ook in geprinte versie te vinden in de kiosk, met veel uitgebreidere verhalen om heerlijk op de bank te lezen in de loze uurtjes van de koers.

Beeld: Cor Vos