André van den Ende

Column | Henk Spaan: 'Veldrijden is saai', Ik: 'Vuilnisman, mag deze zak ook mee?' 

Onze redacteur zag een tweet van Henk Spaan en dacht onmiddellijk: 'Vuilnisman, mag deze zak ook mee?'... Want Spaan genoot niet echt van het WK veldrijden, terwijl het toch echt een uur lang met hartslag 180 voor de buis zitten was. En als de hartslag even daalde, was het genieten van de prachtige beelden. Lees wat onze redacteur hieruit opmaakt.

André van den Ende

Vanmorgen werd ik wakker met Henk Spaan. De digitale versie van Henk Spaan. Hij had de avond ervoor, toen mijn hartslag net weer zodanig gedaald was dat ik de slaap kon vatten na een enerverend WK veldrijden, het volgende getwitterd: Dit was ik in alle hectiek bijna vergeten: veldrijden op de fiets is nog even saai als het in de jaren tachtig was.

Nu wil ik niet zover gaan dat Twitter, Donald Trump indachtig, Henk Spaan met een grote boog van het sociale medium schopt en hem een levenslange ban geeft, maar ik verslikte me wel even in m'n thee toen ik het las. Hoe krijg je het na zo'n WK uit je telefoontoetsenbordje? Het deed me denken aan gevleugelde woorden van Spaan zelf, uit de tijd dat hij nog niet stekeblind was.

Henk Spaan had namelijk in zijn tijd als de helft van het duo Spaan & Vermeegen elke week een columnachtige tirade over een persoon die hij steevast afsloot met de frase 'Vuilnisman, mag deze zak ook mee?!' Zonder een hele tirade af te steken over Spaan, zou ik me een stuk beter voelen als ik die woorden hier ook even over hem opschrijf. Daar gaan we, á la Trump in Caps Lock: VUILNISMAN, MAG DEZE ZAK OOK MEE?!

Ja, dat voelt goed. Lucht enorm op. Kan ik nu met vrij gemoed toch even wat filosofischer op de materie ingaan. Want het is best wel bijzonder hoe de ene persoon gisteren blijkbaar een uur lang met hartslag 180 op de bank iedere omwenteling van Van der Poel en Van Aert met een scherper haviksoog bestudeerde. Iedere klim op de steile brug meer bewondering kreeg voor Mathieu. Iedere passage over het strand langs/door de branding meer genoot van de prachtige beelden - dit gaat over mij.

En dat terwijl er in Amsterdam op hetzelfde moment dus ook iemand onderuitgezakt in z'n fauteuil, kijkend naar dat schitterende veldrijden, zat te verlangen naar een uitgestorven Gelredome waarin Vitesse en RKC negentig minuten lang plichtmatig een balletje over en weer schuiven, en na afloop nog veel plichtmatiger clichés uitbraken (hoi voetballers en trainer, ga eens op mediatraining bij een paar wielrenners..) over het plichtmatige balletjesgeschuif van zoëven - dit gaat over Henk Spaan.

Smaken verschillen enzo. Maar dit voelt toch een beetje als iemand die De Nachtwacht staat af te kraken, terwijl hij z'n hand nog maar eens in een pot vingerverf steekt.

De gewraakte tweet van Henk Spaan

De werkelijkheid