Tjallingii begrijpt beslissing Dumoulin: 'Doet mij terugdenken aan de Tour van 2013'

Maarten Tjalingii snapt de beslissing van Tom Dumoulin om (voorlopig) te stoppen met wielrennen. Hij maakt de parallel met de Tour van 2013, waarvoor hij zelf niet werd geselecteerd. De oud-renner legt uit hoe zulke processen werken.

Tjallingii begrijpt beslissing Dumoulin: 'Doet mij terugdenken aan de Tour van 2013'
  • Afbeelding van Tom Dumoulin Tom Dumoulin

"Het eerste antwoord dat er bij mij opborrelt is ja", zegt Tjalingii wanneer we hem de stelling voorleggen dat Dumoulin niet meer terugkeert als renner. "Hij zal zijn intrinsieke motivatie weer moeten hervinden. Het doet mij terugdenken aan de Tour van 2013 waar ik niet voor werd geselecteerd. Ik voelde me niet meer gewaardeerd in de ploeg en ging enorm twijfelen wat ik als wielrenner nog waard was. Ik wist niet goed meer waar ik het voor deed. Ik denk dat dat een vraag is waar Tom ook mee geworsteld heeft de afgelopen tijd. Het begint ermee dat je plezier hebt in datgene wat je doet. Mijn interpretatie van Tom zijn situatie is dat hij het plezier in het fietsen verloren heeft. Je kunt wel met powermeters en hartslagmeters trainen, maar die geven niet aan hoeveel plezier je in een training hebt gehad. Momenteel staat bij Tom de angst centraal, maar hij kan z’n gevoel ook herkaderen."

"Het resultaat moet dan eerst ondergeschikt worden aan het plezier en dat is een stukje mentale training waar wielrenners al vroeg mee zouden moeten beginnen. Je mentale weerbaarheid is net zo trainbaar als je fysieke weerbaarheid en daar zou meer aandacht aan moeten worden geschonken. Ik kan geen oordeel vellen over de mentale begeleiding van Dumoulin, maar als je te laat begint om je mentale weerbaarheid te trainen kun je tegen een burn-out aanlopen. Net als met fysieke overtraindheid heb je dan vervolgens maanden of zelfs jaren nodig om te herstellen. Als je te lang niet luistert naar je lijf en naar je gedachten ga je daar niet zo maar over heen komen. Kijk bijvoorbeeld naar Marianne Vos die jarenlang teveel van zichzelf gevergd heeft. Die heeft vier jaren nodig gehad om terug te komen op het niveau waar ze nu is. Tom heeft zeven jaar geknokt voor wat ie waard was, terwijl hij in die beginfase had kunnen kiezen om mentale training naast die fysieke training te zetten."