Theo Bos, analist en voormalig-ploeggenoot van Mollema, steekt van wal. “Bij Rabobank gingen we in de winter naar Mojacar. Daar was het soms echt fris. We kregen van de ploeg van die fleecemutsen, die je na de koers op kon doen. Maar Bauke vond het zo'n fijne muts dat hij ermee trainde. Omdat we ook een helm moeten dragen, ging die boven op de muts. Alleen zaten die bandjes best strak en dan kwam het over een oog. Dat zag er niet gesoigneerd uit en er zijn gasten die dat heel belangrijk vinden. Sommige renners irriteerden zich daaraan en ik dacht altijd dat hij dat dan expres deed om die gasten te irriteren.”
Thijs Zonneveld haakt daarop in. “Mollema is een soort Freire. Iedere ex-ploeggenoot heeft wel een Mollema-verhaal. Bij Rabobank hadden ze in het begin een soort Mollema-dienst. Dan moesten ze op het vliegveld overstappen en ging Bauke ergens liggen tukken. Iemand was dan aangewezen om Bauke zijn vlucht te laten halen. Een kwartier overstappen, Bauke meteen slapen. Sebastian Langeveld kan daar smakelijk over vertellen. Het was dan zo van: nee, waar is Bauke?”
“Of dat ze eens moesten vertrekken voor een koers”, gaat Zonneveld verder met het vertellen van anekdotes. “Iedereen zijn spullen klaarmaken, maar Bauke was alvast naar de start gegaan. Was ineens volgens mij Dennis van Winden zijn fiets kwijt. Die zag zijn fiets niet, maar wel die van Bauke. Iedereen in paniek natuurlijk. Bleek Bauke op de fiets van Dennis te zijn vertrokken. Het zadel stond drie centimeter hoger, maar hij had helemaal niet gemerkt.”
Beeld: Cor Vos