Column | Hoe de Nederlandse coronagrafiek de bergetappe is die deze Tour mist

Ik kwam eerder deze week een tweetje tegen die er wat mee grapte. "De renners bereiken vandaag het dak van de Tour. Vooral de slotklim is een monster", met daarbij beeld van de grafiek van het aantal coronabesmettingen in Nederland van de afgelopen maanden. Bekijk het plaatje en de link met het profiel van een bergetappe in het wielrennen is snel gelegd.

Maar niet met een bergetappe uit deze Tour de France. Deze Tour had hoogstens bergetappes die het wat meer behoedzame coronabeleid van bijvoorbeeld Duitsland weerspiegelden. Als er hoge toppen waren, dan was het vaak een kort ritje met vlakke aanloop, en als het de hele dag op en af ging dan ontbraken de écht zware klimmen weer.

Begrijp me niet verkeerd: van mij hoeft het echt niet allemaal zwaar, zwaarder, zwaarst en ik vind die kortere bergritten in grote rondes een heel goede ontwikkeling. Maar ik vind toch ook dat er één etappe in moet zitten die er zo uitziet als de Nederlandse coronagrafiek: lang, met hoge toppen onderweg en als je denkt dat je er bijna bent nog even de Col de Hugo, de zwaarste col van allemaal - met hopelijk wel als verschil dat die etappe bergop finisht en dat aantal besmettingen hopelijk wel weer eens naar benenden gaat...

In de Giro van vorig jaar zat bijvoorbeeld zo'n etappe. Wilco Kelderman zal 'm liever vergeten, maar ik bedoel hier wel die rit over de Stelvio. Meer dan 200 kilometer, een klim vanuit het vertrek en naast de legendarische Stelvio nog drie klimmen op het menu, waarvan eentje de aankomst was. Een bergetappe uit het boekje en de neutrale kijker kreeg ook een fantastische rit voorgeschoteld.

Die kregen we in de Tour ook wel, met name rit 7, die soort van klassieker naar Le Creusot waarin Mathieu van der Poel z'n gele trui verdedigde, staat nog op m'n netvlies gegrift. Maar dat we toch dat spektakel te zien kregen lag dan meer aan externe factoren (de aanwezigheid van de heren M. van der Poel en W. van Aert en de weersomstandigheden).

Daarom stel ik voor dat de UCI naast de sokkenregel en bidonregel met nóg een nieuwe regel komt: iedere grote ronde moet één van z'n bergetappes laten uittekenen door het duo Mark Rutte en Hugo de Jonge. Spektakel gegarandeerd. Misschien wordt het wel een onverantwoord zware rit, maar dat zijn zorgen voor later - en excuses zijn snel gemaakt!

De renners bereiken vandaag het dak van de Tour. Vooral de slotklim is een monster pic.twitter.com/TpuGmFr6qj

— Thom Egberts (@tsegberts) July 14, 2021