Heerlijke Gouden Greg-verhalen: 'Er kwam zand en modder uit de kraan'

Greg Van Avermaet reed in de Tour de France hoogstwaarschijnlijk zijn laatste koers met gouden helm. Of de Belg moet in Tokio voor een verrassing kunnen zorgen. Wat blijft zijn de eeuwige roem en prachtige verhalen van de Olympische Spelen 2016. Van Avermaet deelde er een aantal met Sporza.

Avermaet
  • Greg Van Avermaet Greg Van Avermaet

Van Avermaet keek in de Sporza-podcast Gouden Greg namelijk uitgebreid terug op die mooie zomerse periode in Rio de Janeiro. Al geeft de Ag2r Citroën-renner toe dat het qua organisatie behoorlijk houwtje-touwtje was. "Het eten in het olympisch dorp was bijvoorbeeld niet zoals in Londen. Het was oppassen om niet ziek te worden, want een hoop atleten had darmproblemen. Ik heb eigenlijk de hele week rijst en kip gegeten en zeker geen rauwe groenten. We moesten ook een flinke afstand afleggen van onze verblijfplaats naar het restaurant. Als je dat drie keer per dag moet doen zit je gauw aan zeven kilometer en als renner ben je niet gewend zoveel te lopen. Gelukkig had Kevin de Weert (toenmalig-bondscoach, red.) fietsjes geregeld op een gegeven moment."

Het olympisch dorp was ook niet wat Van Avermaet normaliter gewend was. "Ik weet nog dat ik de kraan een eerste keer opendraaide. Toen kwam er zand uit, vervolgens modder en pas na een minuut of tien leek het op water. Het was een Olympische Spelen op z'n Zuid-Amerikaans, maar dat had ook zijn charme. Vanuit het dorp had je tien minuten verkeer en dan kon je de natuur in. Dat maakt onze sport plezant. In de favela's werd je wel aangekeken. Zo van: wat komen jullie hier doen? Een groot avontuur. Dan kwam je op een plek waar het ineens veel meer stonk dan normaal, want niet overal had je riolering."

In de zevende hemel

Ook de dag van de koers verliep anders dan normaal. "Met je ploeg weet je wat er gaat gebeuren, maar nu niet. De start lag een uur van het dorp en die voorbereiding blijft nerveus. Dan is het maar afwachten of de bus die je moet ophalen er ook staat op de afgesproken tijd. Er was bij de start geen kleedkamer te bespeuren. Het was op het strand met een handdoek om je middel omkleden. Ik kan ook nooit naar de WC heel vroeg in de morgen. Gelukkig kon ik mijn boodschap nog kwijt bij een WC in de persruimte. Eerst had ik op het strand naar een WC gezocht, maar die was op slot. Heel erg balen, maar gelukkig kwam alles goed en was ik een minuut of vier voor de start weer terug, haha."