Colbrelli laat Italië juichen op het Europees kampioenschap

Al van begin af aan meldden zich grote namen op kop van de koers. Onder anderen Mikel Landa en Felix Grosschartner probeerden in de vlucht van de dag te komen. Maar er was uiteindelijk geen lange vlucht van de dag, want op 116 kilometer van de meet barstte de koers al volledig los. Het was niemand minder dan Evenepoel die al aanviel en de koers hard maakte. Zodoende ontstond een elitegroep van zo'n zeventig man.

Al op zeventig kilometer van de meet ontstond een kopgroep met onder andere Pogacar. De Fransen wilden voorkomen dat hij te ver zou wegrijden en gingen op het klimmetje volle bak. Cosnefroy reed naar de groep met Pogacar. Samen met onder anderen Evenepoel en Colbrelli. Zodoende ontstond een kopgroep met ook Markus Hoelgaard, Sivakov, Campenaerts, Hirschi en Hermans. Aangezien Campenaerts pech kreeg, moest Hermans volle bak aan het werk in dienst van Evenepoel.

In de voorlaatste ronde zat Hermans er eindelijk doorheen, waarna Evenepoel ten aanval ging. Het was Pogacar die duidelijk nog niet op zijn Tour-niveau was. De Sloveen moest de rol lossen. Enkel Cosnefroy en Colbrelli konden de aanval van de Belg weerstaan. Maar dezelfde klim moest nog een keer gereden worden. In de beginfase van de laatste helling moest Cosnefroy plots lossen, waardoor er nog twee vooraan over bleven. Het venijn van de helling zat echter in de staart.

Evenepoel versnelde wel in de slotfase van de klim, maar kreeg de licht trappende Colbrelli er op de zwaarste stukken niet af. De Italiaan weigerde tot afgrijzen van Evenepoel op kop te komen. Met de nodige misbaar liet hij dat ook weten aan de op papier snellere Colbrelli. De renner van Bahrain-Victorious pakte voor de vorm een aantal keer over, maar Evenepoel deed het leeuwendeel van het werk. Het werd al met al een sprint met twee die Colbrelli vrij gemakkelijk wist te winnen.