Wanneer we Van Dijk spreken is ze onderweg naar Noord-Frankrijk. Het regent en er staat een parkoersverkenning op het programma. "Ik sta nog niet echt te popelen, nee", lacht ze. "Maar het kan zaterdag ook regenen, dus dan kunnen we dat ook mooi weer oefenen."
Heb je het parkoers al eerder verkend?
"Ja, we zijn er al drie keer geweest dus ik weet inmiddels wel een beetje wat er komen gaat. Toch moet ik eerlijk zeggen dat ik niet alles zo terug kan halen. Het zijn gewoon heel veel keien en ze komen allemaal achter elkaar. Het zijn 17 stroken en het is best lastig om dat allemaal te onthouden. De laatste vier stroken ken ik wel goed, de rest kan ik wel voor de geest halen wanneer ik er weer ben."
Kijk je er naar uit?
"Ja, ik heb er zin in en vind het tegelijkertijd ook erg spannend. Ik denk dat positionering heel belangrijk gaat zijn en dat is niet m'n allersterkste punt, dus daar zie ik wel tegenop. En er kan natuurlijk van alles gebeuren, valpartijen, lekke banden, noem maar op. Wat dat betreft gaat het spectaculair worden denk ik. Ik weet in ieder geval dat ik goed in vorm ben en dat ik met deze vorm zeker heel ver kan komen, maar dan moet je weinig pech hebben."
'Vrouwenkoersen zijn geen mannenkoersen'
Van Dijk heeft de luxe dat ze bij Trek-Segafredo de beschikking heeft over een speciale kasseienfiets, de Trek Domane. "We hebben alle fietsen geprobeerd op de kasseien, maar er was geen twijfel over mogelijk hoor. Het is natuurlijk niet voor niets de kasseienfiets. Dat we dat verkend en getest hebben scheelt wel enorm, zo'n fiets maakt een wereld van verschil. Wat dat betreft is de voorbereiding wel heel belangrijk."
Je wordt naar voren geschoven als één van de topfavorieten. Wat vind je daarvan?
"Ik denk inderdaad dat ik daar wel toe behoor ja. Het is een parkoers wat mijn karakteristieken ligt en ik ben in vorm de laatste tijd. Ik kan dus moeilijk ontkennen dat ik bij de favorieten hoor, maar het is voor iedereen nieuw. Ik weet ook niet hoe het in het echt gaat zijn natuurlijk."
Maakt dat het ook lastig? Dat je niet weet wat je kunt verwachten?
"Ja, je kijkt naar de mannen koers natuurlijk, maar vrouwenkoersen zijn geen mannenkoersen. Eigenlijk weet je alleen welk terrein je te wachten staat. Er zullen ook wel veel rensters meedoen die niet een speciale fiets krijgen bijvoorbeeld. In die zin zal er wel veel niveauverschil in het peloton zitten. En ik verwacht gewoon een gekkenhuis, zeker naar die eerste kasseistrook. Daar zie ik wel een beetje tegenop."
Het dringen en wringen?
"Ja, een soort massasprint naar die eerste strook toe en ik verwacht dat er op die eerste strook ook wel dingen gaan gebeuren waar je, als je niet goed genoeg van voren zit, last van gaat hebben."
Volgens mij is het als toeschouwer veel leuker dan als renster.
"Het is wel iets heel gaafs hoor. Alleen al tijdens de verkenning, wanneer je de piste van Roubaix oprijdt. Het heeft zoveel historie en er hangt zo'n magie omheen... Dat alleen al maakt het zo tof om daar te rijden."
En voor het vrouwenwielrennen ook een belangrijk moment natuurlijk.
"Ja, zeker. Ik heb er al veel interviews over gegeven, er worden documentaires over gemaakt. Er is nu heel veel aandacht voor en dat kunnen we altijd goed gebruiken. Ik dacht eerst dat we op dezelfde dag als de mannen mochten rijden, maar we rijden dus een dag eerder. Ik ben benieuwd of er dan al veel publiek staat, want dan kun je ook zien hoeveel het leeft uiteindelijk. Maar met of zonder publiek, het wordt een bijzondere ervaring."
In ons volgende nummer vind je een uitgebreid interview met Ellen van Dijk, waarin ze onder meer vertelt waarom het dit jaar allemaal wel lukte op het WK tijdrijden, het zoeken van evenwicht en balans als topsporter, hoe ze zich voorbereidt op een tijdrit en waarom ze op de dag zelf niet de gezelligste is en we blikken terug op de wegrit in Leuven.
- Cor Vos