Het is bijna zover: de allerallereerste Parijs-Roubaix voor vrouwen. Zaterdag stuiteren ze over de stenen. Die van het Bos van Wallers laten ze links liggen, maar verder rijden ze alle belangrijke stroken die de mannen ook rijden – relatief gezien krijgen ze zelfs meer kasseien (zeventien stroken) te verduren tijdens hun 115 kilometer lange koers.
Gisteren toog de als altijd sterke SD Worx-ploeg voor een verkenning naar de stenen rond Roubaix. De NOS was erbij en sprak onder andere kanshebster Chantal Van den Broek-Blaak én voormalig kasseienklasbak Lars Boom, die nu ploegleider is van de dames (zoals je op de foto ziet, reed Boom zelfs mee in de verkenning).
Blaak mag dan favoriet zijn en prima uit de voeten kunnen op kasseien, dat wil nog niet zeggen dat ze het ook leuk vindt. “Of het leuk was, vraag je? Nou ik heb niet, als ik over die kasseien rijd, dat ik denk: leuk! Het is pijnlijk. Je kan er niet rustig overheen rijden Je moet altijd hard trappen, dus je krijgt pijn in je benen, maar ook in je handen en je armen.”
Het is een koers die je dus letterlijk in je lijf gaat zitten. “Je wordt inderdaad helemaal door elkaar geshaket! Het is niet dat je effetjes de week doorneemt met de meiden. Zeventien keer een pak rammel ja. We hadden een paar keer dat je net even lekker aan het fietsen was en dan was het: ja hoor, daar is er wéér een. Dat maakt deze wedstrijd wel bijzonder. Je hebt bijna geen rustmomenten.”
Ploeggenote Amy Pieters benadrukt ook dat het helemaal nieuw is voor het vrouwenpeloton. “Dit zijn andere kasseien dan in Vlaanderen. Dit is totaal nieuw. Ik ben heel erg benieuwd hoe een vrouwenpeloton hierop gaat reageren.”
Maar gelukkig kunnen Blaak en Pieters in de ploegleidersauto en vooraf dus beschikken over de kennis van Lars Boom. Hij gaf ze al de nodige tips. “Ik gaf ze mee dat ze net even een tandje lichter moeten rijden, net de bochten op een andere manier aansnijden en weer middenop te blijven als je de bocht uitkomt. Of niet tegensturen als je van de rug van de strook afkomt. Het zijn kleine dingen, maar de vrouwen zijn gewoon onervaren op deze kasseien. Die details kunnen je helpen om meer energie te besparen dan de rest.”
Beeld: Cor Vos