HomeZelf in het zadelWanneer is een klim op de fiets een col en wanneer juist...

Wanneer is een klim op de fiets een col en wanneer juist niet? Uitleg! 

De afgelopen maand hebben we in de Tour de Frances die verreden zijn, zoals we sinds dit jaar mogen zeggen, weer heel wat cols zien passeren. Maar wat maakt een col een col? We leggen het uit!

Hoewel door wielrenners een col vaak wordt gezien als het hoogste punt is dat voor de definitie die eraan wordt gegeven in ‘het dagelijks leven’ (lees: de arme mensen die geen wielerbloed door de aderen hebben stromen) eigenlijk precies het tegenovergestelde. Een col is namelijk ‘het laagst gelegen deel van een bergrug, daar waar het ’t gemakkelijkst is de bergrug over te steken’.

Naar een col toefietsen..

Wie weleens een col is opgefietst zal die ‘gemakkelijkst’ niet helemaal kunnen waarderen in de vorige zin, maar eigenlijk is de term ‘een col opfietsen’ dus ook verkeerd. Je fietst naar een col toe. Je moet al die helse hoogtemeters bedwingen om het punt te bereiken waar je het gemakkelijkst over die bergrug heen kunt – zo, ook weer opgelost.

Een andere voorwaarde om iets een col te kunnen noemen is dus dat er twee wegen naartoe lopen. Het punt waar die wegen samenkomen is de col. Of zoals het zonder de term col veel logischer klinkt: de pasweg loopt naar de pas. Het hoogste punt van de weg, gelegen tussen twee bergtoppen.

De beklimming naar Alpe d’Huez is dus geen col, want als je in dat skidorp aankomt is dat allesbehalve een bergrug; het is de bergtop zelf. Je moet ook dezelfde weg weer terug (jaja, de Sarenne en in de afdaling kun je ook nog een ander (mooi) weggetje inslaan, maar die brengen je niet in een ander dal.

En ook bijvoorbeeld de benaming Col du Télégraphe is een beetje twijfelachtig. Hetzelfde geldt uiteraard voor de benaming van de op 4800 centimeter boven zeeniveau op een vuilnisbelt gelegen Col du Vam in Drenthe, waar dit weekend het EK is…

O ja… nog een fun fact (nou ja, fun!)

Vraag je je weleens af waarom als die cols (pardon, wegen naar de col, hebben we net geleerd) toch zo in de volle zon lijken te liggen en jij je er dus helemaal kapotzweet als je er tegenop fietst? Dat komt omdat die wegen – vooral vroeger – als het enigszins mogelijk was, werden aangelegd op plekken waar zoveel mogelijk de zon scheen. Op die manier werden ze sneller weer sneeuwvrij.

Ontvang onze nieuwsbrief

Geen update meer missen? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief!

Laatste artikelen

Thijs Zonneveld over Van Aert: ‘Ook van veel Nederlanders gehoord dat ze het Van Aert gunden, ik vind het zo verdrietig voor hem’

De kopman van Team Visma | Lease a Bike brak meerdere ribben, zijn sleutelbeen...

Jan Bakelants pleit voor maatregelen na val Dwars Door Vlaanderen: ‘Soort airbag die in je rug zit’

Het wielervoorjaar 2024 werd gisteren in Dwars Door Vlaanderen helaas – bijna letterlijk –...

Bizar! Amaury Capiot brak 2 weken terug sleutelbeen, maar koerst alweer: ‘Vanuit de ploeg druk om te starten’

In de sprint van de Bredene Koksijde Classic kwam de Belg ten val en...

Renaat Schotte: ‘Zo’n valpartij nooit live gezien, het was gewoon vies’

Het wielervoorjaar 2024 werd gisteren in Dwars Door Vlaanderen helaas - bijna letterlijk -...

Meer zoals dit

Met deze simpele ingrepen bouw je een racefiets om tot (tijdelijke) gravelfiets

Gravelen is booming business. De discipline kwam overgewaaid van de Verenigde Staten naar Europa...

📸 Lelijk of briljant? Deze koeien- en varkenswielerpakjes vallen in ieder geval op…

De tijd dat half Nederland in een shirtje van Rabobank de weg op ging...

7 Redenen waarom solo fietsen veel leuker is dan in een groep

Ook nu we weer gewoon in groepen mogen rijden, vindt onze redacteur solo fietsen veel leuker. Hieronder legt hij aan de hand van 7 punten uit waarom.