Alaphilippe over Van der Poel: 'Een rivaal, maar iemand die ik nodig heb en waardeer om zijn manier van koersen' 

Julian Alaphilippe presenteerde afgelopen weekend een boek waarin hij de periode van zijn 'dubbele regenboog', van het WK in Imola tot en met het WK in Leuven dus, beschrijft. In het boek komt ook Mathieu van der Poel veel aan bod. De NOS voelde hem nog wat meer aan de tand over hun mooie en sportieve rivaliteit.

Lees ook: Julian Alaphilippe brengt boek uit over wonderjaar: 'Wilde de regenboogtrui te veel laten schitteren in L-B-L' 

Dat de twee elkaar mogen is geen geheim. Als een van beiden wint, is de ander vaak de eerste om te feliciteren (al is het maar omdat de ander dan vaak tweede is geworden..). Alaphilippe zou niet zonder een concurrent als Van der Poel kunnen.

"Mathieu houdt ook van onverwachte, onvoorzienbare dingen in de koers. Hij ontregelt graag en hij is vooral ook een aanvaller. Die heb je nodig om een levendige koers te krijgen. Hij is een rivaal, maar wel iemand die ik waardeer om zijn manier van koersen."

Alaphilippe vindt het bijzondere aan Van der Poel dat er geen peil op hem te trekken is - net zoals die andere grote uit de lage landen overigens, Wout van Aert. "Je hebt renners aan wie je in de koers ziet hoe goed hun benen zijn. Maar bij Mathieu en Wout is het lastig om in te schatten hoe ze zich voelen. Aan mij zie je het als ik geen goede benen heb. En zij zien dat", aldus de Fransman over de verschillen tussen de drie coureurs.

Enkele passages uit het boek geven dat ook mooi aan: "Wout lijkt me echt heel sterk. O jongens, dit gaat snel! Ik zie dat Van der Poel sterker is dan Van Aert. Maar met die twee weet je nooit helemaal zeker of ze echt wel alles geven... Vanaf dat ogenblik wantrouw ik Mathieu meer dan de anderen."

Over de nu al legendarische Strade Bianche waar Mathieu van der Poel de wereldkampioen met een raktelancering op de aankomsthelling voorbleef, beschrijft Alaphilippe mooi: "Wanneer Mathieu in de laatste strook van Tolfe aanvalt, op een steile helling van achttien procent, kan ik maar amper terugkomen. Hij roept naar me: 'Kom, met twee, met twee!' Bernal zit ons op de hielen. Ik ben nog niet voldoende op krachten gekomen om het over te nemen. Diep vanbinnen denk ik: wacht nog even twee seconden, ik ben bekaf!"

Klassementsambities

In het boek blikt Julian Alaphilippe niet alleen terug. Hij geeft ook aan wat de doelen voor de langere termijn zijn en daarbij valt iets op: hij heeft z'n zinnen op een klassement in de Tour gezet. "Het algemeen klassement in de Tour zal waarschijnlijk wel het grote doel zijn. Patrick Lefevere heeft er veel zin in en daar heb ik rekening mee gehouden toen ik opnieuw tekende. Maar ik weet niet of het al voor 2022 is."