Interview | Harrie Lavreysen: 'Bang voor verzadiging ben ik totaal niet, want ik weet dat ik zelf nóg beter kan'

Eind 2021 spraken we Harrie Lavreysen uitgebreid. Het was na het grote succes in Tokio, tijdens de vorige Olympische Spelen. Inmiddels is er niet veel veranderd. Hij is nog steeds de te kloppen man op de baan. In dit interview heeft hij het al over Parijs en hoe met de immense druk die op hem rust om te gaan.

Hoe hoog de druk ook was: Harrie Lavreysen presteerde op ieder groot toernooi in 2021. De baansprinter vertelt in de Wieler Revue eindejaarsspecial goed met druk te kunnen omgaan, maar noemt het mentale spel ook een niet te onderschatten factor in baanwielrennen. Op het eerste oog zie je spierbundels, maar ze zijn ook stuk voor stuk ijzersterk tussen de oren. Een factor die zeker op de individuele onderdelen het verschil kan maken.

"Iedere sprint gaan we al onwijs diep en eigenlijk is dat al een mentaal spel op zich. Daarbij mag je ook niet twijfelen. Als de twijfel toeslaat dan gaat het je niet meer lukken om te winnen. Dan kun je het sowieso niet opbrengen om zó diep te gaan als wij doen. Het verschil tussen het zeggen van ‘ik kan winnen’ of ‘ik ga winnen’ is bij ons een hele belangrijke factor."

"Als ik een sprint inga, dan heb ik al allerlei scenario’s door mijn hoofd laten gaan."

Tijdens de olympische sprint verliest Lavreysen de eerste rit van Hoogland, maar zelfs met zijn hoofd op het hakblok twijfelt hij niet. "Als je dan aan zilver denkt, dan heb je waarschijnlijk al verloren. Dat mentale stuk is moeilijk te trainen, want buiten wedstrijden om is het simpelweg niet te oefenen."

"Jeffrey en ik hebben allebei die mentaliteit, maar op andere vlakken verschillen we juist enorm van elkaar. Ik ben meer een perfectionist en probeer alles vooraf uit te denken. Als ik een sprint inga, dan heb ik al allerlei scenario’s door mijn hoofd laten gaan. Jeffrey rijdt meer op ervaring en ziet wel wat er gebeurt."

Lavreysen heeft inmiddels zo'n beetje alles gewonnen wat er te winnen valt, maar dat neemt niet weg dat hij meer wil. "Ja, we hebben ieder jaar dezelfde grote doelen, maar voor verzadiging ben ik totaal niet bang. Daarmee ben ik totaal niet bezig. Ik ben nog jong en zie mezelf nog beter worden de komende jaren."

"Dat gaat moeilijk qua prestaties", beseft Lavreysen zich. "Maar wel qua niveau. Als ik iets van mijn toptijd afsnoep, dan ben ik even de gelukkigste man op aarde. Ik besef dat de stappen vooruit steeds kleiner worden, maar ik kan nóg beter. Bovendien vind ik de sport zo leuk om te doen. Zelfs van de kleinere wedstrijden geniet ik met volle teugen. Het grote doel richting de volgende WK’s en de Spelen van Parijs is om zelf nog beter te worden en proberen om de beste te blijven."