Heinrich Haussler was jarenlang alleen een wegwielrenner. Tot een veldrijdende vriend hem eens vroeg om mee te gaan crossen. Haussler vond het leuk – ook doodeng, zie het artikel hieronder – en van het een kwam het ander.
De Duitse Australiër in dienst van Bahrain Victorious deed vorig jaar mee aan het WK en was de afgelopen winter ook weer een aantal keren te bewonderen in het veld. Op de fiets, maar na afloop ook naast de fiets met de hogedrukspuit, want z'mn ploeg laat hem vrij om wat crossen te rijden, maar ondersteuning krijgt hij niet.
Ultieme liefhebber Haussler over het WK (en veldrijden in het algemeen): ‘Deed het in m’n broek, met 60 van die brug’
Bij z'n ploeg wordt hij sowieso wat gek aangekeken als het over veldrijden gaat. “Mensen bij m'n ploeg denken dat ik volledig krankzinnig ben. Het is koud, nat en smerig. Ik ben na elke wedstrijd tijden bezig om alles weer schoon te krijgen, maar mensen die het niet écht goed kennen, weten niet hoe mooi en zwaar het is”, vertelt hij aan Cyclingtips in een uitgebreid interview.
Haussler wist dat zelf ook lange tijd niet, zo geeft hij toe. “Ik ben wel een beetje hypocriet, want vroeger dacht ik ook dat het een zootje rondrennende bierdrinkende Belgen in een weiland was. Nu weet ik beter. Alleen een cross finishen voelt al als een WK voor me. Ik dacht dat ik wel een aardige bike handling had, maar vergeleken bij jongens als Pidcock en Iserbyt stelt het echt niks voor.”
Haussler heeft ook nog een mooi compliment in huis voor de (Nederlandse) crossende vrouwen. “Het niveau van de vrouwen is zo ontzettend hoog! Soms rijden ze zelfs harder dan ik. Ze knallen zo hard door de sporen en springen ook over de balken. Ik kan er alleen maar met heel veel ontzag en respect naar kijken.”
Beeld: Cor Vos