Van Vleuten – afgelopen weekend nog winnares van Omloop Het Nieuwsblad – vertelt er in alle eerlijkheid over in de AD-podcast In het Wiel. “Soms heb je van die koersen en dan is het eerste uur alleen maar wringen. Af en toe komt de gedachte dan op: wat doe ik hier? Waarom vond ik dit zo leuk, want dat nerveuze gedoe is helemaal niet leuk? Het wordt pas leuk in het laatste uur als er echt gekoerst wordt.”
De Movistar-renster komt met een tastbaar voorbeeld. “Vorig jaar won ik de Ronde van Vlaanderen, maar net voor de Kwaremont, waar iedereen van voren wil zitten, reed ik over een kattenoog. Dat was echt twintig kilometer voor het einde, maar ik weet nog dat ik dacht: ik hoop dat ik nu lek heb, want dan ben ik af van de druk om te presteren. Achteraf win je die race.”

Annemiek van Vleuten tot half december strompelend op krukken, nu alweer winnend op de fiets: ‘Kan het zelf ook niet geloven, medisch personeel bedankt!’
Van Vleuten heeft leren omgaan met de negatieve gedachten die af en toe opkomen tijdens de koers. “Ik weet ze te parkeren en me te focussen op wat er moet gebeuren en waarvoor ik al die tijd zo hard heb gewerkt.”
Om daarmee om te gaan heeft Van Vleuten enkele trajecten gevolgd bij een sportpsycholoog. “Niet zozeer omdat ik dacht dat ik het nodig had, maar uit nieuwsgierigheid wat ik ervan zou oppikken en uit de motivatie om me op alle vlakken te verbeteren. Dat heb ik al vroeg gedaan in mijn loopbaan en die lessen blijf ik meenemen.”
“Mentale vaardigheden aanleren is ook gewoon een kwestie van oefenen. Bijvoorbeeld door negatieve gedachten te herkennen”, vervolgt Van Vleuten. “Ik kan het iedere renster aanraden om al snel een eerste traject in te gaan met een sportpsycholoog. Dan leer je echt de basis, zoals doelen stellen. Laatst heb ik nog wat trajecten herhaald en dat vind ik heel nuttig.”
Beeld: Cor Vos