Milan Vader: 'Er is één keer een scenario van stoppen in mijn hoofd voorbijgeschoten, maar daar werd ik heel verdrietig van'

De mountainbiker annex wegwielrenner herstelt langzaam, maar het gaat de goede kant op, vertelt hij in gesprek met de NOS. "Er waren behoorlijk wat spieren verloren gegaan in die weken dat ik op bed heb gelegen. Ik heb het pas uitgerekend en ik heb bijna vijfhonderd uur horizontaal gelegen."

Wat er gebeurd is, heeft Vader vooral van horen zeggen. "Wat ik heb gehoord van ploeggenoten en mensen binnen de ploeg is dat ik met mijn pedaal de grond heb geraakt en toen met mijn handen van het stuur ben geschoten tegen de vangrail aan. En eroverheen."

"Ik had acht gebroken ribben, mijn ruggenwervel op acht plekken gebroken, een gebroken schouder, gebroken sleutelbeen, mijn oogkas en jukbeen waren gebroken, best wel veel, ja."

De renner van Jumbo-Visma vertelt hoe het voor hem en zijn familie was na zijn zware crash, maar hij kijkt ook alweer vooruit!

Bekijk ook

Milan Vader over tijd na zware crash: 'Mijn broertje had de tranen in zijn ogen toen ik hem een kneepje in zijn hand kon geven toen hij daarom vroeg'

In de beginfase maakt men zich echter vooral zorgen om een gescheurde en beknelde halsslagader. "Eerst was de vraag of ik het überhaupt zou overleven, maar als snel werd duidelijk dat ik stabiel was en dat ik het zou overleven. Maar dan is de vraag hoe je eruit komt en of alle functies terugkeren."

"Ik kon veel dingen niet meer en heb bijvoorbeeld opnieuw moeten leren lopen. Dat viel tegen, want ik dacht: ik stap het bed uit en loop weg. Dat soort dingen kwam gelukkig vrij snel terug. Het gaat de goede kant op."

Iedere dag ziet Vader nog verbetering. "Elke dag heb ik een moment van: dat kon ik gisteren niet en vandaag wel. Dat zijn hele stomme dingen. Ik kon eerst niet op mijn tenen staan en dat lukt nu wel. Ik heb van de week voor het eerst op mijn buik gelegen in bed. Dat zijn toch weer overwinningen."

Het grote doel is om zo snel mogelijk op niveau terug te keren. "En het liefst nog beter. Er is één keer een scenario van stoppen in mijn hoofd voorbijgeschoten, maar daar werd ik heel verdrietig van. Dat heb ik gauw weggestopt. Autorijden is ook gevaarlijk en als ik naar de supermarkt rijd, kan ik ook aangereden worden."