Interview | Wout van Aert: 'Iemand die de koers volgt, zit niet meer te wachten op de vergelijking met Mathieu' 

Onderstaand een passage uit het uitgebreide interview met Wout van Aert dat je kunt lezen in onze Tourspecial, die je vanaf nu kunt kopen in de supermarkt, boekhandel of via deze link kunt bestellen. In het artikel hieronder vind je meer informatie over dit superdikke nummer (212 pagina's), maar nu alvast een sneak preview van het stuk met Wout van Aert.

Lees ook: Tour de France | 10 redenen waarom je de Wieler Revue-Tourspecial in huis moet hebben!

In dit fragment gaat Van Aert vooral in op de rivaliteit met Mathieu van der Poel (en dan meer met het aspect dat het daar wel een beetje afgelopen mee mag zijn), maar we spraken hem ook over z'n groene droom, de wondertour van vorig jaar en Primoz Roglic.

Denk je dat Van der Poel een concurrent gaat zijn voor de groene trui?

"Zou kunnen. Voor ons beiden geldt dat als de ander er niet was geweest we een veel grotere erelijst konden voorleggen. Zeker in de cross. Op de weg speelt dat veel minder omdat we allebei wel beseffen dat je ook heel veel andere jongens moet kloppen. Ik ga niet trainen met het idee dat ik beter moet zijn dan Mathieu."

"In de cross vroeger was het zo dat als ik Mathieu klopte, ik de wedstrijd ook won. Ik snap wel dat mensen constant op die tweestrijd terugkomen maar inmiddels is dat verhaal ook wel geschreven lijkt me. Iemand die de koers volgt zit niet meer te wachten op de vergelijking tussen mij en Mathieu."

Keek je in de finale van Parijs-Roubaix bijvoorbeeld te lang naar Mathieu, die niet super was?

“Ik heb me zeker al eens miskeken op Mathieu. In Roubaix had ik al wel snel in de gaten dat hij niet super was. Normaal gesproken zou hij altijd voluit meewerken, maar ik merkte nu dat hij het zwaar had tijdens het ronddraaien. Maar ook als hij niet super is, is het nog steeds een heel moeilijke renner om vanaf te komen.”

Je stapelt de mooie overwinningen elk jaar op. Wat is jouw pijnlijkste tweede plaats tot nu toe?

"De Ronde van Vlaanderen deed het meeste pijn. Ook de zilveren medaille op het WK tijdrijden in eigen land deed zeer. Soms finish je als tweede omdat er iemand veel sterker was, maar soms kan ik scenario’s bedenken hoe ik wél had kunnen winnen."