Tour | Kasseien! Alles wat je moet weten over etappe 5: Lille-Arenberg

Parkoers

Hoewel niet iedereen vindt dat kasseien thuishoren in een grote ronde, is het voor de wielerfans en voor een aantal renners een dag om wél naar uit te kijken.

Voor types als Oliver Naesen is deze dag een kleine maar desondanks uitgelezen kans om een rit te winnen in de Tour de France - maar uiteraard heeft ook Mathieu van der Poel z'n zinnen op deze rit gezet. Zij zullen vol ambitie aan de start staan in Lille. De eerste 65 kilometer zijn er nog geen kasseien te bekennen, maar de strijd om de vroege vlucht zal hoogstwaarschijnlijk moeilijker verlopen als in een reguliere vlakke etappe.

In totaal zullen de renners elf kasseienstroken moeten overleven. De eerste is er eentje van 1400 meter en daar zal toch minstens tweederde van het peloton vooraan willen zitten. De drie meest aansprekende stroken volgen na zo’n 112 kilometer. Erre à Wandignies-Hamage (2800 meter), Warlaing à Brillon (2400 meter) en Tilloy-lez-Marchiennes à Sars-et-Rosières (2400 meter).

Die laatste is de negende strook van de dag, waarna er vervolgens nog twee volgen vooraleer de renners finishen in Arenberg. De laatste kasseienweg is de Hasnon à Wallers, die eindigt op ruim vijf kilometer van de meet.

Profiel

Tijd & TV

Je volgt de Tour op Eurosport, Sporza of de NOS. De finish wordt vandaag volgens het snelste tijdschema om 17.20 uur verwacht. Volgens het traagste tijdschema zijn de renners om 17.39 uur binnen.

Wielerhistorie

Na de presentatie van de Tour de France was Quick Step-Alpha Vinyl-manager Patrick Lefevere weer zijn uitgesproken zelf.

“De kasseien? Voor ons zou dat goed kunnen zijn, maar in een grote ronde horen ze toch niet echt thuis. Een strook of twee, drie… Maar elf? Dat zijn er veel. Daar kan je de Tour de France al verliezen. Winnen niet, wel verliezen. Ook dat gravel. Hou het bij wegwielrennen. Ik kan begrijpen dat ze sensatie zoeken, maar toch.”

De recente geschiedenis van kasseienritten in de Tour de France bevestigen de woorden van Lefevere. De derde rit van de Tour de France 2010 gewonnen door Thor Hushovd - eindigde ook in Arenberg. Dat jaar lagen er zeven stroken in de etappe en op de eerste was er al een slachtoffer onder de klassementsrenners te noteren: Fränk Schleck.

De Luxemburger zat uitstekend gepositioneerd, maar viel over een voorganger en brak daarbij zijn sleutelbeen. Vier jaar later (ook zeven stroken), toen Lars Boom zijn gloriedag beleefde, was het slachtoffer zelfs nog prominenter.

Titelverdediger Chris Froome kwam die dag hard ten val. De Brit kuste tot twee keer toe het asfalt. In 2015 (weer zeven stroken) won Tony Martin en viel er niemand uit.

In 2018 moest Richie Porte opgeven in een kasseienrit met vijftien stroken die werd gewonnen door John Degenkolb. De Australiër viel nog voor de eerste strook, maar dat neemt niet weg dat in de recente geschiedenis vrijwel altijd één klassementsrenner wegviel in een kasseienrit.

Trivia

Hoewel een van de populairste presidenten van Frankrijk onlosmakelijk verbonden is met hoofdstad Parijs, kwam hij ergens anders ter wereld. Charles de Gaulle bracht zijn jeugd voornamelijk door in Parijs, maar zijn geboortehuis staat in Lille.

De Gaulle zag in 1890 het eerste levenslicht in het huis van zijn grootouders. Het geboortehuis is tegenwoordig een museum waarin persoonlijke dingen worden tentoongesteld. Sowieso doet Lille er nog veel aan om mensen eraan te herinneren dat De Gaulle in het centrum van de stad is geboren.

Niet ver van het geboortehuis is een monument geplaatst ter nagedachtenis van de Franse oorlogsheld en ook het grote plein van Lille heet officieel Place du Genéral De Gaulle. In 2005 werd De Gaulle verkozen tot grootste Fransman aller tijden.

In de Eerste Wereldoorlog diende De Gaulle als luitenant in het leger en maakte hij een van de bloedigste slagen tijdens de wereldoorlog van dichtbij mee: de Slag om Verdun.

In de Tweede Wereldoorlog nam De Gaulle het vliegtuig naar Londen toen het Franse leger onder de voet werd gelopen door Duitse troepen. Vandaar zette hij de strijd door en na de wereldoorlog vormde hij een voorlopige regering die tot januari 1946 stand zou houden.

De Gaulle bleef actief in de politiek en zag Frankrijk afglijden als grootmacht. In 1959 nam hij de macht weer over en maakte hij van Frankrijk een van de grote landen op het wereldtoneel. ‘Frankrijk kan Frankrijk niet zijn zonder grandeur’, was een van zijn gevleugelde uitspraken.