Parkoers

Nee, het klimwerk in de Alpen zit er nog steeds niet op, want er volgt nog een toetje. En wat voor een toetje. Een van de meest prestigieuze beklimmingen uit de Tour de France gaat beklommen worden: Alpe d’Huez.

De dag begint met de klim van de Col du Galibier. Die stond in de elfde etappe ook al op het programma, maar dan vanaf de andere kant. Vrijwel direct vanuit de start is het klimmen geblazen, wat de twaalfde etappe voor de sprinters een extra zware dag maakt. Gelukkig voor hen volgt na de Galibier een lange vallei richting de tweede col van de dag: de Col de la Croix de Fer (29,4 kilometer aan 5,2 procent).

Na wederom een lange afdaling en een flink stuk met vlakke kilometers doemt de Alpe d’Huez op. Iedereen die de Alpenreus weleens beklommen heeft, weet dat hij letterlijk ineens opdoemt. Bocht om en de stijgingspercentages schieten meteen de hoogte in.

De eerste twee kilometer stijgen aan meer dan tien procent. Op de helft van de klim vlakt het even af vooraleer de stijgingspercentages weer de hoogte inschieten. Tot drie kilometer van het einde, want dan wordt Alpe d’Huez serieus makkelijker. De laatste drie kilometers lopen aan respectievelijk 5, 5 en 5,5 procent.

Profiel

Profiel van Alpe d’Huez

Tijd & TV

Je volgt de Tour op Eurosport, Sporza of de NOS. De finish wordt vandaag volgens het snelste tijdschema om 17.55 uur verwacht. Volgens het traagste tijdschema zijn de renners om 18.29 uur binnen.

Wielerhistorie

Onder Nederlandse wielerfans heeft Alpe d’Huez een legendarische status gekregen. Niet in de laatste plaats door de vele Nederlandse winnaars op de Alpencol. Maar hoe Nederlands is de berg eigenlijk nog als je puur naar de zeges gaat kijken?

Liefst acht keer won een Nederlander op Alpe d’Huez. Joop Zoetemelk (1976 & 1979), Hennie Kuiper (1977 & 1978) en Peter Winnen (1981 & 1983) wonnen er allen twee keer, terwijl Steven Rooks en Gert-Jan Theunisse er eenmaal wonnen. Geen land leverde vaker een winnaar op Alpe d’Huez, al staat Italië met zeven overwinningen dicht in de buurt.

De laatste keer dat een Tour de France-etappe finishte op Alpe d’Huez lieten de Nederlanders zich ook zien. Het was de dag van de ongekende solo van Steven Kruijswijk, die uiteindelijk zo’n vier kilometer van de top strandde.

Vervolgens kon ook Tom Dumoulin zich de Alpe d’Huez-geschiedenisboeken inrijden, maar hij sprintte achter Geraint Thomas naar een tweede plaats. Uiteraard is Alpe d’Huez ook niet alleen de Nederlandse berg door de prestaties uit het verleden, maar net zo goed door bocht 7, waar iedere editie een volksfeest plaatsvindt.

In 2015 riep de Franse politie zelfs om extra versterking vanuit Nederland om alles in goede banen te leiden. Overigens is bocht 7 ook populair bij buitenlanders die op de berg verblijven.

Trivia

A la gloire de Henri Desgrange. Op de top van de Galibier fiets of rijd je ineens aan tegen een stenen bouwwerk ter nagedachtenis van Desgrange, oftewel de oprichter van de Tour de France. Waarom staat er een monument van Desgrange op de Galibier?

Omdat de Parijzenaar en eerste directeur van de Tour de France ervoor heeft gezorgd dat de Galibier in 1911 voor het eerst werd beklommen. De Franse krant Le Figaro schreef in 2011: ‘We kunnen God nooit genoeg bedanken voor het creëren van de Galibier, en Henri Desgrange voor het feit dat hij hem sinds 1911 onder de velgen van de renners heeft geschoven.’

Bij iedere passage op de Galibier wordt een krans gelegd bij het monument om Desgrange te herdenken. Desgrange heeft vooral naam gemaakt als bestuurder, maar in zijn jongere jaren was hij zelf ook een verdienstelijke wielrenner.

Hij was de eerste Franse kampioen op de weg en zette in 1893 als eerste het werelduurrecord op de Velodroom Buffalo in de buurt van hoofdstad Parijs. Desgrange kwam tot een afstand van 35 kilometer en 325 meter. Een voorloper dus.

Desgrange ging later aan het werk als journalist. Bij L’Auto kwam hij met het lumineuze idee om een wielerkoers te organiseren: de Tour de France. Dit kwam voort uit de strijd met het concurrerende blad Le Vélo. Desgrange leidde de Tour de France uiteindelijk tot 1939. Een jaar later overleed hij op 75-jarige leeftijd in het plaatsje Beauvallon.