Deze 10 renners kleurden volgens ons de Tour het meest

We snappen dat het om tijd gaat in de Tour en dat het lastig wordt een algemeen klassement op basis van attractief koersen, maar wat de ASO niet kan, kunnen wij wel! Dit zijn de renners die deze Tour tot het fantastische schouwspel maakte dat het was! Onze top 10...

1) Wout van Aert

Uitleg lijkt overbodig voor de nummer 1 van dit lijstje. Superlatieven schieten tekort om de Tour de France van Wout van Aert te beschrijven. En daarom hebben we maar iets anders bedacht...

2) Wout van Aert

Want we zetten 'm ook op nummer 2 in dit lijstje. Van Aert was deze Tour immers zowel sprinter als klimmer en dus kunnen we het wel verdedigen dat er eigenlijk twee Wout van Aerts zijn...

3) De rest van Jumbo-Visma

Hoppa, op 3 zetten we de hele ploeg van Jumbo-Visma, natuurlijk onder aanvoering van Tourwinnaar Jonas Vingegaard. Hij zorgde vooral voor spektakel op de Col du Granon, waar hij ontketend was.

Maar alle renners hebben wel zo hun momenten gehad dat ze zich lieten zien. Met Christophe Laporte als meest verrassende etappewinnaar namens de Nederlandse ploeg.

4) Tadej Pogacar

Na z'n monumentale instorting op de Col du Granon zei Tadej Pogacar op iedere berg te zullen aanvallen. En dat deed hij! Hoewel hij er alle reden voor had om chagrijnig rond te rijden na het verliezen van het geel bleef Pogi vrolijk rondfietsen en op z'n Pogi's attractief koersen - zelfs op de Champs probeerde hij het nog even. Hij vindt fietsen gewoon leuk!

5) Magnus Cort

De Deen maakte er een ware show van in z'n eigen land en kwam op de eerste elf gecategoriseerde hellingen van deze Tour als eerste boven. En passant won hij later in de ronde ook nog een rit door uit geslagen positie een sprintje te winnen. De pornosnor is bonus...

6) Hugo Houle

Met z'n emotionele verhaal dat bij de winst van de rit op 19 juli stal Hugo Houle al onze harten een beetje. De Canadees van Israel-Premier Tech eerde met de zege z'n tien jaar geleden overleden broer, die werd doodgereden door een dronken automobilist.

7) Louis Meintjes

Wij posteerden voor de Tour Louis Meintjes nog een in een lijstje met renners die je sowieso niet in je Tourpooltje moest opnemen, maar de Zuid-Afrikaan reed een prima Tour (achtste in het algemeen klassement) en deed dat niet door zo lang mogelijk te volgen, maar door in de aanval te gaan en erop te speculeren dat de favorieten 'm wel wat tijd zouden geven. Knap gedaan!

8) Tom Pidcock

Tom Pidcock liet in z'n eerste Tour nog niet per se zien een klassementsman voor de toekomst te zijn (al sluiten we dat zeker ook niet uit hoor), maar hij reed wel aanvallend. Dat werd in de rit naar Alpe d'Huez beloond. Hij daalde als een kanonskogel de Galibier af en soleerde naar de ritzege.

9) Fabio Jakobsen

Fabio Jakobsen sprintte sterk, maar we hebben ook genoten van z'n wilskracht in de bergen. Met als hoogtepunt z'n bloedstollende strijd tegen de tijdslimiet in de rit naar Peyragudes. Daarbij stond hij ook altijd fris, fruitig en realistisch de media te woord.

10) Vooruit, nog een keer Wout van Aert

Want hij was ook nog aanvaller. In de eerste rit op Franse bodem naar Calais leverde hij, gelanceerd door Nathan Van Hooydonck en Tiesj Benoot een waar meesterwerk af door een jagend peloton voor te blijven na een krachtsexplosie op een helling.

Oei... er is eigenlijk een 11) Tijdrijder Wout van Aert

Want op de voorlaatste dag liet hij nog maar eens zien die discipline ook tot in de puntjes te beheersen. De Tour de Wout!