Parkoers
De negende etappe is er weer eentje voor de klauteraars. Niet voor de jongens die komen bovendrijven op lange en slopende beklimmingen, maar klassementsrenners die de punch hebben om ook in klassiekers mee te doen om de zege. Al zijn de vier beklimmingen in aanloop naar Les Praeres niet al te lastig. Des te moeilijker is de slotklim van 3,8 kilometer.
Die bijna vier kilometer stijgen namelijk aan liefst 13,1 procent! De eerste twee kilometer van Les Praeres zijn het zwaarste. De eerste kilometer loopt aan 13,5 procent omhoog, terwijl de volgende kilometer liefst 15,7 procent stijgt. De laatste 1,8 kilometer vlakken enigszins af. Enigszins, want de 10,7 en 10,6 procent zijn ook niet mals.
Profiel
Profiel slotklim
Tijd & TV
Je volgt de Tour op Eurosport, Sporza of, in het weekend, bij de NOS. Volgens het snelste tijdschema zijn de renners om 17.16 uur binnen. Verloopt de koers volgens het traagste tijdschema dan is de finish om 17.46 uur.
Wielerhistorie
De Vuelta-organisatie ontdekte Les Praeres in 2018, zo zegt koersdirecteur Fernando Escartín. De eerste renner die zich liet zien op de steile flanken van de klim was Steven Kruijswijk, die de etappe uiteindelijk zou eindigen op plek zes. De Nederlander reed een flink stuk op kop van de koers, maar op 2,3 kilometer van de meet werd hij bijgehaald.
Kruijswijk heeft dus in elk geval goede herinneringen aan de klim. Wie nog betere herinneringen heeft aan Les Praeres, is Simon Yates, die er met de ritzege een basis legde voor zijn uiteindelijke eindoverwinning. Op de bomvolle en loeisteile slotklim zette hij op zevenhonderd meter van de finish een beslissende aanval in.
Wie die etappe nog eens opzoekt op YouTube, ziet meteen dat het fanatisme ervan afspat op Les Praeres. Het is niet voor niets dat de klim vier jaar later alweer is opgenomen op de route.
Trivia
Voor de winnaar van de dag wacht aan het diner wellicht een welverdiend wijntje. Of een lekkere cider, want de renners rijden door het hart van de Asturische cidercultuur en daarmee die van heel Spanje. Villaviciosa en Nava zijn belangrijke plaatsen in de productie van cider of appelwijn.
De productie van cider gaat terug tot de eerste eeuw. Door de ligging in het noorden van Spanje en de relatief vele regenval is het een uitermate geschikte regio om de appels voor de alcoholische versnapering te telen.
Het oogsten van de appels gebeurt in de herfst en de appels worden vervolgens zes maanden gefermenteerd. Belangrijk voor de Asturische cider: er worden geen extra suikers toegevoegd.
- Beeld: ASO