Het was een fikse teleurstelling voor Van Dijk, zo vertelde ze na afloop tegen onder meer In de Leiderstrui. “Marlen en ik zijn erg aan elkaar gewaagd. Het is altijd stuivertje wisselen. Het kan de goede kant opvallen, maar ook de minder goede kant. Vandaag blijkt zij sterker. Natuurlijk baal ik, want ik kom alleen om te winnen. De medaille krijgt geen mooi plekje, ofzo. Die knal ik ergens ver weg.”

Al omarmt ze wel de tweestrijd met Reusser, die eerder dit jaar ook een etappe wist te winnen in de Tour de France Femmes. “Het is wat het is. Ik waardeer het duel dat ik hier kan uitvechten met haar. Dat vind ik heel mooi en ik moet incasseren dat ik verlies. Maar het is niet dat ik totaal ben weggereden.”

De Nederlandse had naar eigen zeggen niet haar allerbeste dag in München, want door de pijn heen trappen lukte haar niet. “Het was erg warm. Het voelde alsof ik een beetje een blokkade had waar ik niet doorheen kwam. Ik heb me goed voorbereid, maar ik weet het niet precies. Aan mijn vermogen zag ik wel dat het een beetje tegenviel.”

De eerste vier edities van het EK tegen de klok wist de renster van Trek-Segafredo allemaal te winnen, maar de laatste drie jaar moet ze telkens genoegen nemen met zilver. “Dat is het probleem: als je er veel hebt, dan wil je alleen nog goud. Die zilveren medailles zeggen me niet zo veel.”