Roger De Vlaeminck aangereden dag voor 75e verjaardag: 'Nu lig ik hier helemaal ingepakt!'

Roger De Vlaeminck dacht gisteren, vlak voor z'n 75e verjaardag vandaag, zoals altijd even een fietstochtje te maken op z'n racefiets. Dat doet het Belgische wielericoon nog zeer veel - hij rijdt zo'n 150 kilometer per week. Deze keer liep het alleen vervelend af.

De Belg die niet op z'n mondje is gevallen, viel ook niet op het asfalt maar werd wel aangereden door een groep tegemoetkomende wielrenners. Hij doet z'n verhaal in Het Nieuwsblad.

Boenk

"In Zomergem zat ik aan 35 kilometer en dacht ik langs de vaart terug te rijden. Op dat moment zie ik in de verte een groepje wielertoeristen aankomen. Ik reed schoon aan de rechterkant en keek intussen naar het asfalt onder mij – ik wilde ook niet in de vaart rijden."

Vlak daarna sloeg het noodlot toe. "Op een meter of zeven voor mij wijkt plots een van die mannen naar mijn kant uit. Had die mij niet gezien? Was hij moe? Ik weet het niet. Pas op de laatste nipper kreeg hij mij in de gaten en ging hij toch nog opzij. Maar te laat."

"Met zijn kop reed hij boenk tegen mijn schouder. Een serieuze klap. Ik reed 25 per uur, zij 35. Reken uit: een botsing aan zestig per uur", analyseert De Vlaeminck zijn val met een interessante wiskundige benadering.

Niet vallen

Wonder boven wonder bleef De Vlaeminck op z'n fiets, al vindt hij dat zelf niet zo'n wonder. "Ik ben bijna nooit gevallen in mijn carrière. Deze keer dus ook niet. Maar vraag mij niet hoe dat ik dat gedaan heb. Want een paar meter verder voelde ik direct dat het helemaal verkeerd zat. Alles zat uit den haak."

Zelf wilde hij van niks weten, maar het ziekenhuis werd verwittigd. "Wie de ambulance gebeld heeft, weet ik niet. Maar plots stonden daar twee van zo’n buskes. Ik vond het eerst nog overdreven. Zoveel zeer deed het niet. Zelfs in de kliniek dacht ik nog dat er niets gebroken was. Totdat ze mij onder de scanner legden."

Sleutelbeenbreuk en drie gebroken ribben

Eenmaal in het ziekenhuis bleek namelijk dat er aardig wat schade was bij De Vlaeminck: een sleutelbeenbreuk en drie gebroken ribben. "Nu lig ik hier helemaal ingepakt. Alles ziet blauw. Vooral aan mijn ribben. Ze moeten mij hier niet te veel verleggen, dan doet het helemaal zeer. Ik kan met moeite ademhalen en lachen gaat ook al niet."

Als de noeste Belg is hersteld, gaat hij het wel wat anders aanpakken op de fiets. "Ik ga toch voorzichtiger worden. Het is al langer dat ik meer en meer schrik krijg. Iedereen rijdt zo rap, de banen zijn zo smal, dikwijls is er geen fietspad… Niet te doen, vent. En toch: een mens moet toch blijven sporten?"