Hoewel het onderweg lastig was, nodigde het niet meteen uit om koers te maken. De finale was wél loodzwaar, want de finish was getrokken op een muurtje. Vroeg in de rit ontstond een kopgroep met onder anderen Robert Stannard, Samuele Battistella, Dylan van Baarle, Louis Meintjes en Jimmy Janssens. Eerst zat ook Thymen Arensman in de koproep, maar die werd door zijn ploeg gesommeerd om te wachten op het peloton.

In het peloton nam Quick-Step Alpha Vinyl, dat vandaag een mannetje verloor met Pieter Serry, het werk voor zijn rekening. Ze leken de dagzege aan de kopgroep te laten, maar met de vier kilometer aan dertien procent kon er een hoop gebeuren op de slotklim. Die klim werd als eerste aangevat door Battistella en Janssens. Met een voorsprong van een kleine vier minuten op de groep met favorieten.

De aanloop naar de slotklim was zeer gevaarlijk en dat zorgde voor valpartijen. Een van de renners die vielen, was Chris Harper van Team Jumbo-Visma. Evenepoel werd wel ideaal gebracht door zijn ploeggenoten en gooide er een tijdritje uit vervolgens. Roglic en Mas zaten nog even in zijn wiel, maar konden niet lang volgen. Evenepoel zette de concurrentie te kijk en laat zien dat hij voorlopig ver boven de rest van de klassementsrenners staat.

Ondertussen pakte hij stuk voor stuk de vroege vluchters terug, maar er bleef ook een aantal renners net voor de ontketende Evenepoel. De beste onder hen was Louis Meintjes, die voor het eerst in zijn loopbaan een etappe wist te winnen in een grote ronde. Mooi voor in de boeken en een mijlpaal voor de Zuid-Afrikaan zelf, maar uiteindelijk was dit toch de dag waarop Evenepoel definitief liet zien verreweg de beste te zijn.