De mooiste passages uit ons winterinterview met Tobias Foss: 'Als junior verloor ik het plezier in wielrennen'

Gewicht

Zijn negende plaats in de Giro d’Italia van 2021 behaalde hij terwijl de weegschaal uitkwam op 74 kilogram. De Noor beseft zich terdege dat er op dat vlak nog grote stappen zijn te zetten als klassementsrenner. "Het is geen geheim dat ik kilo’s kan kwijtraken. Ik ben ook al lichter geweest dan de 74 kilogram van tijdens de Giro."

"Het is goed om te weten dat ik nu al negende kon worden, terwijl er tegelijkertijd nog een hoop valt te winnen. Het is zaak om mijn gewicht op een gecontroleerde manier naar beneden te krijgen, want wil ik voor winst in een grote ronde gaan dan moet ik minstens naar de 70 kilogram."

Eigen plan

In 2019 zegeviert hij in de Tour de l’Avenir, waardoor hij in de voetsporen treedt van renners als David Gaudu, Egan Bernal en Tadej Pogačar. Een eervol rijtje om deel van uit te maken, maar volgens Foss ook gelijk een van de moeilijkste dingen van de wielersport. "Zeker Bernal, Pogačar en ook Evenepoel presteren meteen op een hoog niveau."

"Ik moet toegeven dat het me soms stress geeft als ik die gasten zo goed zie presteren. Dan denk ik: wat heb ik in hemelsnaam verkeerd gedaan dat die jongens er zo bovenuit steken? Maar ik volg mijn eigen proces, een proces dat stapje voor stapje gaat. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik op mijn best wil zijn tussen pakweg 2028 en 2032. Dat is mijn plan."

Mentale problemen

"Toen ik junior was, kampte ik met mentale problemen. Ik had moeite om te gaan met de druk die ik mezelf oplegde en daardoor verloor ik het plezier in de sport. Net als Jonas Vingegaard focuste ik mezelf te veel op het resultaat en net als hem heb ik geleerd te focussen op datgene waarover ik controle heb. Ook ik werk met een mental coach. Met mentale training ben ik begonnen toen ik als junior zo uitgeput was en ik de wielersport helemaal beu was. Hij heeft me geholpen een betere versie van mezelf te worden."

Late interesse

Foss maakt pas relatief laat de stap naar de profs ondanks zijn talent. “Als ik eerlijk ben had ik geen andere keuze dan vier jaar belofte blijven. Jumbo-Visma en EF Education-EasyPost waren eerder al geïnteresseerd, maar dat leidde niet tot een contractvoorstel. Als ik er nu op terugkijk ben ik blij dat ik de volledige vier jaar heb volgemaakt. Het was niet gepland, maar achteraf cruciaal voor mijn loopbaan."

Overtuigd

Foss’ eerste sportliefde is niet de fiets, want hij begint als echte Noor betaamt met biatlon. Maar op zijn veertiende kiest hij voor de fiets en al snel gaat hij serieuzer leven voor de sport. "Vanaf mijn veertiende reisde ik samen met mijn vader het land door om te koersen. In Nederland en België is dat makkelijker dan in Noorwegen, maar de laatste jaren is er bij ons ook steeds meer interesse gekomen in wielrennen."

"Ik geloofde toen al erin dat ik prof kon worden. Na mijn school heb ik als receptionist gewerkt bij mijn vaders werk, maar ik heb bewust geen vervolgopleiding gedaan. Het is altijd mijn doel geweest profrenner te worden."

Muziek

Naast wielrennen is ook muziek een grote passie van Tobias Foss. Om te luisteren, maar ook om zelf te maken. "Mijn muzieksmaak beslaat een breed spectrum. In de avond hou ik ervan om klassieke muziek op te zetten of te luisteren naar iemand als Andrea Bocelli. Maar als ik hard train, dan luister ik harde techno of hardrock. Al luister ik tijdens inspanning enkel muziek als ik binnen train, want buiten hou ik meer van de stilte om me heen."

Na enig aandringen om een keuze te maken wat betreft zijn favoriete muziekgenre, kiest Foss voor softrock. “Iemand als John Mayer waardeer ik enorm. Ik bespeel zelf ook instrumenten. Toen ik jonger was heb ik samen met mijn zus piano leren spelen en later heb ik mezelf leren gitaarspelen. Wanneer je dat kan, krijg je andere instrumenten ook vrij snel onder de knie."