Vader Sven Nys gaat dieper in op de vraag hoe de weg komende winter meespeelt voor zoonlief. “De planning voor de weg gaat groter zijn deze winter, ja. Het niveau gaat op de weg hoger zijn, waarmee hij zijn capaciteiten gaat verhogen en grenzen gaat verleggen. Dat maakt hem ook een betere crosser. Dit jaar rijdt hij ongeveer 25 crossen. Volgend jaar hangt ervan af, maar crossen gaat hij altijd doen en ook meer dan tien wedstrijden in een jaar.”
Er is al gepraat met Trek-Segafredo over het programma van het talent. “Maar hij moet nog ontdekken wat het beste bij hem past. Het hooggebergte is denk ik te hoog gegrepen, maar tot wedstrijden van het type Luik moet hij mee kunnen doen. Niet meteen van dat niveau, hè. Er wordt geen druk op gelegd, want ze willen hem eerst de kans geven om te zien in welke koersen hij op termijn het beste uitgespeeld kan worden.”
Zit er al een monument in? Nys senior denkt van niet. “Ik denk dat de Ronde van Vlaanderen nog te snel gaat zijn. Het is beter om via een alternatieve weg het eerste jaar door te komen. Met etappewedstrijden, misschien eens een semiklassieker. Nog niet direct het allerhoogste niveau, want dat lijkt me niet verstandig. In 2024 misschien een grote ronde eraan toevoegen, waardoor je ieder jaar een stap blijft zetten in je ontwikkeling.”
Zijn zoon is vrij geduldig, vertelt Nys. Ondanks dat hij als toptalent te boek staat en op de weg in 2021 al het EK voor beloften wist te winnen tegen onder anderen Juan Ayuso en Filippo Zana. “Hij is natuurlijk ook iemand die graag snel progressie wil maken en graag hard traint. We moeten hem weleens afremmen, maar wat betreft het opbouwen van zijn loopbaan en de planning van wedstrijden luistert hij goed naar de ervaring rondom hem. Verstandig, want we moeten geen stappen overslaan.”
De tweevoudig-wereldkampioen veldrijden waakt ervoor om zijn zoon te vergelijken met jongens als Van der Poel, Van Aert en Pidcock. “Wat we vooral niet mogen vergeten, ook al spreekt men de naam Thibau Nys al jaren uit, is dat hij nog altijd pas negentien jaar is. Ja, Mathieu van der Poel werd toen wereldkampioen in de cross, maar daar mogen we ons niet aan spiegelen. Wat Van der Poel, Van Aert en ook Pidock neerzetten… Dat zijn jongens waar we enkel van kunnen zeggen dat het fenomenen zijn waar we anderen niet aan mogen spiegelen.”