Annemiek van Vleuten klapt uit school over ziekte Tour: 'Kon niet eens mijn eigen koffer inpakken'

Annemiek van Vleuten doet uit de doeken hoe ziek ze precies was in de Tour de France Femmes. Dat liegt er niet om!

Tour de France women (2.WWT) - stage 8

Afgelopen week was Annemiek van Vleuten te gast bij Thijs Zonneveld en Hidde van Warmerdam voor de podcast In Het Wiel van het AD (of eigenlijk was het andersom, want het is opgenomen bij Van Vleuten thuis).

Dat betekent bijna anderhalf uur luisterplezier, waarin een keur aan onderwerpen wordt besproken met de beste vrouwelijke wielrenster ter wereld die in 2022 zowel de Tour de France Femmes won als wereldkampioen (met gebroken elleboog!) werd in een bizarre rit.

Hierboven luister je de podcast. Maar als je geen anderhalf uur hebt, lichten we er hieronder wat uit - dat deden we eerder al met dit interessante verhaal van Van Vleuten over haar aparte lactaathuishouding

Trotser op de Tour

Je zou denken dat ze apetrots is op die wereldtitel en dat is ze ook wel, maar ze vertelt nog veel trotser te zijn op haar overwinning in de eerste echte Tour de France voor vrouwen. Voorafgaand aan het evenement downplayde ze het een beetje, maar daar moest ze van terugkomen.

"Het leefde enorm, ik moet mijn woorden terugnemen. Het is het grootste wat ik in mijn carrière heb gewonnen. Veel groter dan de Olympische Spelen, veel groter dan het WK. Het had ook veel meer impact. Mensen die niets met fietsen hebben, hebben dit ook zitten volgen."

Zo ziek als een hond

Dat ze zo trots is op het geel heeft ook te maken met de manier waarop ze het pakte. De eerste dagen van de Tour was ze ziek. Dat kwam door een voedselvergiftiging na de eerste etappe en het ging allerbelabberdst met Van Vleuten.

"Ik kon mijn koffer voor de tweede etappe zelf niet inpakken, dat hebben ze voor me moeten doen. Ik dacht: 'Als ze het in het begin op de kant trekken, dan ga ik de Tour niet winnen'. Mijn ploeg heeft echt goed werk gedaan, mijn neus heeft geen wind gevoeld die dag."

Achtergrond
  • Photo: Anton Vos/Cor Vos © 2022