Zondagmiddag plofte ik na zelf een heerlijk rondje over het asfalt gefietst te hebben precies goed getimed om half twee op de bank voor een portie safariveldrijden in de Beekse Bergen. Een wereldbekercross op Nederlandse grond met bij de vrouwen een winnaar die gegarandeerd uit Nederland komt: tv op 1 en genieten maar.
Niks daarvan. In plaats van Puck, Fem en Shirin zag ik een lege ijshal in Stavanger. Mannen met namen als Henrik Fagerli Rukke en Ning Zhongyan reden hun rondjes op de 1000 meter die daar op het programma stond in het kader van hun wereldbeker.
Uiteraard heb ik die namen na afloop opgezocht, want bij de aanblik van die lege ijshal zapte ik sneller dan m’n schaduw naar De Belg. Daar zag ik Shirin van Anrooij na een razendspannende cross net voor Fem van Empel en Puck Pieterse finishen, met vervolgens als toetje ook nog een zeer spannende mannencross.
Nu ben ik absoluut geen schaatshater en kan ook ik bij tijd en wijle best opgewonden raken van een moeilijke wissel, het ‘rrrrrrrrrrrreeeeeeeeaaaady’ van de starter of een rondje 27,4.
Maar, lieve NOS, de sport is echt niet heilig verklaard door Paus Franciscus. Forum Voor Democratie zal heus geen mediatribunalen instellen als jullie ’s een onbeduidende wedstrijd in een atmosfeer van lik m’n vestje niet integraal uitzenden. Nee, jullie zijn echt niet verplicht elke slag van om het even welke Noorse krabbelaar live op de buis te brengen.
Helemaal niet als er tegelijkertijd veldrijden van het hoogste niveau is, op Nederlandse grond, met duizenden Nederlandse (oké, en Vlaamse..) toeschouwers, en dus met gegarandeerd een Nederlandse winnares.
Dus daarom, lieve NOS, om jullie de volgende keer eens het lef te laten hebben voor veldrijden te kiezen in plaats van schaatsen, hieronder 5 bewijzen dat de cross toch echt een veel leukere sport is.
1) Veldrijden is in de natuur
Niks desolate hal waar in een decor van beton en staal monotoon rondjes worden gereden. Bij de cross rij je dwars door de natuur. Die natuur maakt de koers ook. Heeft het geregend, dan zie je een totaal andere wedstrijd dan bij droog weer. Sinds schaatsen goedbeschouwd een zaalsport is, is die romantiek er daar wel een beetje af.
2) Veldrijden is spannender
Tegen de spanning van – zoals het zondag bij de vrouwen was – drie sporters die op hetzelfde moment tegen elkaar strijden kan geen stopwatch op. Schaatsen is alleen maar zo hard mogelijk rijden. Cross is tactiek. Cross is geen foutjes maken. Cross is opeens een totaal andere wedstrijd zien als wel iemand een foutje maakt.
3) Veldrijden heeft balkjes in plaats van blokjes
Bij schaatsen ligt het het hele rondje vol met verdwaalde pucks, terwijl bij het veldrijden de Puck over de balkjes springt. En liggen er geen balkjes, dan ploeteren ze wel door een zandbak of is er een schuine kant die voor spektakel zorgt. Never a dull moment door die hindernissen.
4) Veldrijden heeft een eend
Veldrijden is ook zo mooi door de cultuur rond de sport. Schaatsen heeft die ellendige blazers van Kleintje Pils; bij de cross is het puur. Bezopen Belgen lallend door de modder. Schouder aan schouder door een zandbak met het publiek op een meter afstand. Op het podium met een heerlijke levensgrote eend van de sponsor. Dat is cross!
5) Veldrijden is ‘het nieuwe schaatsen’
Afgelopen weekend reed een 18-jarige Amerikaan alles aan gort in Stavanger en waren de Nederlanders nergens, terwijl in de Beekse bergen de jonge vrouwen maar weer eens lieten zien nu al te heersen. Ook bij de mannen staat er jong Nederlands talent klaar – Pim Ronhaar bijvoorbeeld. De chauvinistische sportliefhebber wordt ook meer bediend door de cross uit te zenden.