Interview | Sierk Jan de Haan: 'Vrouwen zijn in gedrag gemiddeld misschien iets sneller complimenteus naar elkaar'

Sierk Jan de Haan (41) werkt alweer jarenlang met veel plezier voor Team Jumbo-Visma, maar in het verleden gaf hij ook leiding aan de vrouwenploeg Rabo Liv. Hij kan als geen ander inschatten wat de overeenkomsten en verschillen zijn tussen werken met de beide seksen.

Sierk Jan de Haan begint zijn loopbaan als ploegleider bij de opleidingsploeg van Rabobank. In diezelfde tijd krijgt hij de kans om ervaring op te doen bij de vrouwentak van de ploeg. Hij maakt de trainingsschema’s voor een aantal profrensters, waaronder zijn huidige vrouw Anna van der Breggen.

Als Rabobank in 2016 volledig uit de wielersport stapt, maakt hij de overstap naar het huidige Team Jumbo-Visma. Daar is hij samen met Robbert de Groot en Robert Wagner verantwoordelijk voor de opleidingsploeg van het Nederlandse topteam. “Ik heb het geweldig naar mijn zin. Nee, ik heb de laatste jaren nooit gedacht: had ik nog maar in het vrouwenpeloton gewerkt.”

Verschillen en overeenkomsten

Neemt niet weg dat hij een geschikt persoon is om de verschillen en overeenkomsten tussen werken in het mannen- en vrouwenpeloton te duiden. Al vindt hij dat jaren na dato best lastig te zeggen. Sterker nog, eigenlijk zijn er volgens De Haan weinig verschillen.

“Allemaal willen ze de beste versie van zichzelf worden en het zegt veel dat er niet zo snel iets in me opkomt. Vrouwen zijn in gedrag gemiddeld misschien iets sneller complimenteus naar elkaar, maar in het mannenpeloton zitten er net zo goed renners tussen die dat hebben. De koerswijze is wel anders, maar qua toewijding en dat ene procentje gebruiken om beter te worden, willen mannen en vrouwen precies hetzelfde.”

Gestage ontwikkeling

In zijn tijd bij Rabobank Liv heeft De Haan te maken met onder anderen Marianne Vos, Roxane Knetemann en Iris Slappendel. Personen die zich tegenwoordig hardmaken voor de ontwikkeling van de vrouwensport. In hoeverre waren zij toentertijd al bewust bezig de sport naar een hoger plan te tillen?

“Ik denk eigenlijk vooral dat ze met de sport zijn meegegroeid. Daarbij was toen al veel goed geregeld, hoor. We hadden gewoon een bus en goed materiaal. Het grootste verschil is dat vrouwenwielrennen meer aanzien heeft gekregen doordat het op televisie wordt uitgezonden en omdat profploegen een vrouwentak zijn begonnen."

"Stap voor stap is het zo gegroeid. Die gestage ontwikkeling is juist goed geweest, want het mag niet té snel gaan. De gehele professionaliteit is omhooggegaan in de vrouwensport en niet alleen van een enkeling.”

Tour de France Femmes

De eerste editie van de Tour de France Femmes van afgelopen zomer is ook niet dé doorbraak, maar een deel van de doorbaak, stelt De Haan. “De WK’s hebben bijvoorbeeld ook enorm bijgedragen aan de ontwikkeling. Het is niet alleen de Tour de France Femmes, maar ook de olympische wegwedstrijd die Anna in Rio de Janeiro won of de WK’s in Innsbruck en Harrogate die respectievelijk gewonnen werden door Anna en Annemiek."

"Anna was als ploegleider aanwezig in de Tour de France Femmes. Ze vond het indrukwekkend om te zien hoeveel aandacht ervoor was en hoeveel journalisten aanwezig waren. Nee, ze heeft niet stiekem gedacht: had ik nog maar gefietst. Ze heeft afgelopen jaar heel bewust de keuze gemaakt om te stoppen.”

Het ploegleidersvak

Veel praten De Haan en Van der Breggen niet over het vak van ploegleider, vertelt hij. Wanneer ze samen zijn gaat het vooral over andere dingen dan wielrennen. “Anna vindt het vak als ploegleider heel mooi en ze vindt het fijn om bezig te zijn met de organisatie van een wielerploeg, maar vaak erover praten doen we niet. Anna heeft binnen SD Worx met manager Danny Stam iemand waaraan ze veel kan vragen en waarvan ze veel kan leren."

"Ook het leven van ploegleider of coach is tegenwoordig heel anders. Het is zoveel professioneler geworden. Bij de vrouwen, maar zeer zeker ook bij Team Jumbo-Visma. Qua training, voeding en wedstrijdstrategieën is alles zoveel vakkundiger geworden.”