HomeMagazineSepp Kuss & Neilson Powless: 'Mijn schoonfamilie zei 'je bent wielrenner, wat...

Sepp Kuss & Neilson Powless: ‘Mijn schoonfamilie zei ‘je bent wielrenner, wat betekent dat, verdien je geld?”

Sepp Kuss won de Vuelta. Wij spraken hem en Neilson Powless in een dubbelinterview over het is om als Amerikaan te wielrennen. Een totaal andere cultuur!

Dit verhaal verscheen in onze Tour de France-special van vorig jaar. Je leest het nu in geactualiseerde vorm op onze site. 

Ze zijn weliswaar niet met veel, maar de dertien WorldTour-renners die een Amerikaans paspoort hebben, presteren allen meer dan behoorlijk op het hoogste niveau. Magnus Sheffield en Quinn Simmons zijn toptalenten die allebei al de nodige koersen wonnen.

Maar Sepp Kuss is, zeker na zijn Vuelta-winst de meest aansprekende Amerikaanse renner van het moment. De klimmer maakte in 2018 de stap naar de profs toen hij een contract ondertekende bij Team Jumbo-Visma. Samen met landgenoot Neilson Powless, die uiteindelijk minder op zijn plek bleek en na twee jaar terugkeerde naar een Amerikaanse ploeg: EF Education-EasyPost.

In dienst van die ploeg won Powless Clásica San Sebastián, werd hij vijfde op het wereldkampioenschap in Leuven, eindigde hij achtste in Luik-Bastenaken-Luik en maakte dit voorjaar indruk in de Vlaamse klassiekers. Deze Tour rijdt hij na twee dagen in de bollentrui.

Hoewel ze een ander pad hebben gekozen, dragen ze beiden bij aan de toekomst van de wielersport in de Verenigde Staten. We vroegen ze naar het ontstaan van hun passie, de bekentenis van Armstrong en hun doelen voor de toekomst.

Kuss
Photo Brian Hodes/Cor Vos © 2018 – Kuss en Powless namens Team Jumbo-Visma

Prille begin

KUSS: “Waar ik ben opgegroeid, in Durango, is fietsen best een populaire sport. Vooral mountainbiken. Het is normaal dat je fietst, zeg maar. Normaler zelfs dan voetbal of American football. Voor mij was de introductie met de wielersport dus vrij ongedwongen. Durango heeft een goede wielerclub en daar ben ik gestart. Het is belangrijk dat je op die leeftijd goede mentors hebt en dat je vrienden hebt waarmee je je passie kunt delen. Dat had ik gelukkig.”

POWLESS: “Ik ben geboren in Eglin, Florida. Mijn vader zat bij de luchtmacht en ik kwam ter wereld op een Air Force basis daar. Dat is best normaal als een ouder militair is. Later werd mijn vader herplaatst en kwamen we terecht in Californië. Toen ik een jaar of vijf was, stopte hij. We zijn in Californië gebleven. Ik kom van tussen Sacramento en Lake Tahoe. In dat gebied is een gemeenschap van atleten. Er zijn veel triatlons, mountainbikekoersen en ook wegwedstrijden. Het is een heel actieve gemeenschap.”

“Mede door het goede weer het jaar door. Ik weet dat Laurens ten Dam een jaar in Californië heeft gewoond, maar dat was best een stukje van mijn woonplaats vandaan. Hij woonde meer richting de kust. Mijn ouders waren beiden triatleet en ik heb ook van alles gedaan in mijn jeugd. Ik zwom, fietste, deed aan hardlopen, maar ik heb ook gevoetbald, gebasketbald en gebokst. Ik merkte alleen al snel dat hardlopen en wielrennen me het beste lagen.”

KUSS: “Ik was nooit goed in balsporten, maar heb nog wel een tijdje aan ijshockey gedaan. Dat is de meest traditionele sport die ik beoefende. Verder was het vooral skiën, kajakken, fietsen en hardlopen.”

POWLESS: “Op de middelbare school ben ik wielrennen en hardlopen gaan volgen. Toen ik ouder werd, realiseerde ik me dat je van wielrennen een carrière kon maken. Ik begon wedstrijden te rijden op de mountainbike en op de weg. Zo ben ik doorgegroeid naar meedoen aan World Cups voor jeugdrenners. Maar als je op de mountainbike niet de beste bent, is het moeilijk om ervan te leven. Daarom besloot ik vol voor wegwielrennen te gaan. Als ik geen wielrenner was geweest, was ik waarschijnlijk voor hardlopen gegaan.”

“In mijn laatste jaar op de middelbare school had ik contact met verschillende universiteiten over een studiebeurs. Als het in beide sporten niet was gelukt, dacht ik erover na om net als mijn vader bij de luchtmacht te gaan, maar gelukkig heb ik die keuze niet hoeven maken. Een studiebeurs voor wielrenners wordt ook wel aangeboden, maar alleen door een aantal kleine universiteiten. Die schooljaren zijn voor een wielrenner ook zo belangrijk om ervaring op te doen in internationaal verband.”

“Als ik ging trainen, voelde het of ik in de voetsporen van Greg lemond trad.”

Populariteit Amerika

KUSS: “Hoe populair de wielersport is, hangt ervan af in welk gebied je bent. In sommige delen zijn mensen meer geïnteresseerd in wielrennen. Niet zoals in Europa, maar wel een stuk meer dan in andere delen van de Verenigde Staten. Dat merk je bijvoorbeeld aan hoe automobilisten reageren op fietsers. Dat kan na twee uur fietsen heel anders zijn. Tijdens de dominante jaren van Lance Armstrong kende de wielersport uiteraard een piek. Dat nam toen een tijdlang af en nu wordt het weer populairder. Races zijn ook interessant om te volgen tegenwoordig en er zijn goede Amerikaanse renners waarvoor de fans kunnen juichen.”

POWLESS: “Mijn vader keek in de zomer iedere ochtend naar de Tour de France. Vanaf een jonge leeftijd wist ik al iets van de wielersport. Alleen realiseerde ik me helemaal niet dat er nog meer wedstrijden waren in Europa, haha. Wel hadden we in die tijd de Ronde van Californië. Die begon of eindigde vaak in Sacramento en op die dag ging ik vroeger van school weg om de race te kunnen zien. Natuurlijk keek ik in die tijd op tegen Armstrong. Hij was de Amerikaan die alles won. Daarna ben ik ook begonnen met boeken te lezen over Greg LeMond. Ik raakte geïntrigeerd door hem, want hij trainde vaak in hetzelfde gebied als waar ik ben opgegroeid. Als ik ging trainen, voelde het of ik in zijn voetsporen trad.”

KUSS: “Buiten de Tour de France om zijn alle andere koersen moeilijk te volgen voor Amerikanen. Als ik zeg dat ik de Tour de France heb gereden, zeggen mensen: ‘Oh, dan moet je wel echt goed zijn.’ Het blijft een moeilijke sport om uit te leggen aan mensen die de nuances niet kennen tussen een professionele en recreatieve fietser.”

POWLESS: “Toen ik mijn vrouw ontmoette, wist haar hele familie niets van wielrennen. Ze wilden allemaal zeker weten of ik voor haar kon zorgen. Ze zeiden: ‘Je bent wielrenner, maar wat betekent dat? Verdien je geld?’ Dat was heel grappig. Op een paar mensen in de fietswinkel na snapt niemand de sport. Als ik terug ben in de Verenigde Staten, dan ben ik ook écht even uit de wielersport. Dan is wielrennen niet meer mijn identiteit. Ik zie dat als
een voordeel, want dat houdt alles in perspectief. Mijn schoonouders snappen de sport inmiddels beter, hoor. Nog niet ieder aspect, maar ze begrijpen bijvoorbeeld wel dat wielrennen geen individuele sport is.”

KUSS: “Toen ik een rit won in de Tour de France vorig jaar, kreeg ik meer aandacht dan ik had verwacht. Dat komt ook doordat je als wielrenner in een kleine wereld leeft en je de signalen verliest wat het betekent voor fans in je land. Ik kreeg veel positieve feedback op die overwinning.”

POWLESS: “Ik won de Clásica San Sebastián vorig jaar en werd vijfde op het wereldkampioenschap in Leuven. Mijn prestaties kregen aandacht in wielergerelateerde media, maar als ik terugga naar Sacramento weet niemand wie ik ben hoor. Dat zou anders zijn als ik de Tour de France win. Het is de enige race die écht aantrekkingskracht heeft op de meerderheid. Het boeit Amerika alleen als je de beste bent in de allergrootste koers. Ik weet dus wat me te doen staat als ik herkend wil worden op straat, haha.”

“Mijn schoonfamilie zei: ‘je bent wielrenner, maar wat betekent dat? verdien je geld?'”

Sepp Kuss
Photo JdM/PN/Cor Vos © 2021 – Sepp Kuss wint een etappe in de Tour de France

Lance Armstrong

KUSS: “Ik word nog regelmatig herinnerd aan het tijdperk Armstrong. Aan de dopingjaren dus. Mensen die heel vast zijn in hun geloof, zeggen dat wielrenners nog steeds zo zijn als in die jaren. Dan is het moeilijk om mensen te overtuigen dat de sport van nu anders is vergeleken met toen. De bekentenis van Armstrong en andere voormalige-toppers heeft natuurlijk een enorm effect gehad op de populariteit van de sport. Mensen verloren hun geloof in een schone sport. Alleen is de omgeving nu totaal anders.”

POWLESS: “De val van Armstrong herinner ik me niet heel goed. Ik weet nog dat mijn vader héél teleurgesteld was. Mijn vader had op hetzelfde moment kanker als Armstrong het had. Hij werd door Armstrong geïnspireerd om terug te komen en zelf weer te gaan sporten. Het was een deceptie toen hij hoorde dat Armstrong de boel had belazerd. Armstrong heeft vreselijke dingen gedaan, maar ik heb mezelf de vraag weleens gesteld wat het Amerikaanse wielrennen had voorgesteld als Armstrong er niet was geweest.”

Lees op de volgende pagina verder over Armstrong en hoe het voor Kuss en Powless was om naar Europa te verhuizen en daar te koersen

Ontvang onze nieuwsbrief

Geen update meer missen? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief!

Laatste artikelen

Wordt gevallen Pedersen grootste uitdager Van der Poel: ‘Je moet 100 procent zijn in de Ronde, en dat ben ik niet’

In tegenstelling tot Wout van Aert en zijn ploegmaat Jasper Stuyven kwam Pedersen er...

Van der Poel over afwezigheid Van Aert en Stuyven: ‘Jammer voor de Ronde, maar vooral voor Wout en Jasper zelf’

Afgelopen week stond hij in tegenstelling tot concurrenten niet aan de start in Dwars...

Oprichtster AG Insurance-Soudal verlaat de ploeg uit onvrede, AG Insurance wordt eigenaar

Het kibbelt achter de schermen bij AG Insurance-Soudal, sinds dit seizoen WorldTour-ploeg in het...

📸 Visma – LAB onthult unieke podiumtrui, EF Education-EasyPost met retroshirt naar de Ronde

Vroeger koersten renners een heel jaar lang (of zelfs meerdere seizoenen) in hetzelfde shirt....

Meer zoals dit

Jan Bakelants ziet wegvallen Van Aert niet als voordeel voor Van der Poel: ‘Een vergiftigd geschenk’

In zijn column voor Het Laatste Nieuws kijkt Bakelants vooruit. "De Ronde ziet er...

Wout van Aert sneert op subtiele wijze naar cameraploegen die aan ziekenhuis bivakeren

Voor wie de voorbije dagen onder een steen geleefd heeft: Wout van Aert is...

‘Tour is nu de ideale voorbereiding voor Wout van Aert op de Olympische Spelen’

Z'n voorjaar was in één klap weg. In de gevaarlijke afdaling richting de Kanarieberg...