“Het was een hel”, sprak de eerste reactie van Van der Haar boekdelen. Hij had een hele moeilijke koers achter de rug gehad in Zaltbommel. “Ik heb serieus afgezien deze week. Ik ben heel slecht uit die drukke periode gekomen en ben ook nog ziek geweest, met koorts. Ik vocht tegen een enorm sterke Nieuwenhuis en zag het echt niet rooskleurig in halfweg cross.”

Hij bleef de hele cross in het wiel van zijn ploegmaat. “Ik voel me eigenlijk een beetje bezwaard dat ik Joris in de laatste ronde nog klop. Hij heeft zo sterk gereden. Hij bleef maar rammelen en ik moest scharrelen om mee te zijn. In het laatste stukje heb ik het nog geprobeerd, maar op de trap viel ik gewoon omdat ik mijn benen niet meer omhoog kreeg.”

Het was meteen duidelijk na afloop dat Van der Haar heel diep heeft moeten gaan voor de zege. “Ik ben heel blij dat ik win, maar ik heb geen achillespezen meer over. Ik zag ook eigenlijk niets meer, het was zwart voor mijn ogen. Zo’n ongelooflijk atypisch Van der Haar-parkoers. Het was voor mij veel te veel lopen.”