Interview | Mark Padun over oorlog in zijn Oekraïne: 'Ik heb geen contact met mensen aan het front, maar er woont nog familie in de Donbas'

De avond is vroeg ingevallen in Italië, waar Mark Padun de helft van de tijd woont. De rest van de tijd verblijft hij in Andorra. Padun ligt onderuitgezakt op zijn bank na een flinke training en heeft nog niet de tijd genomen om het licht aan te zetten.

Ergens is het een pijnlijke symboliek met een van de redenen waarom we Padun wilden spreken: de oorlog in Oekraïne. De duisternis tijdens de wintermaanden is in zijn geboorteland de bittere werkelijkheid voor vele achterblijvers. Hoe pijnlijk het ook is, maar het onderwerp oorlog gaat Padun niet uit de weg. "Het is verschrikkelijk. Niet iedereen beseft hoe vreselijk het écht is", vertelt Padun, die in het Oost-Oekraïense Donetsk is geboren.

Familie

In de Donbas, zoals de regio in het oosten van het land heet, zijn ze gewend aan de Russische bezetting. Zeker in het Donetsk van Padun. Sterker nog, acht jaar geleden vluchtte Padun zelf voor de agressie van het machtige buurland. "In de Donbas begon de oorlog eigenlijk al in 2014. Mijn grootmoeder en andere familieleden wonen daar nog steeds. Gelukkig heb ik nog wel regelmatig contact met ze. Ondanks de oorlog, ja."

"Nee, ik ken geen mensen die meevechten. Althans, ik heb geen contact met mensen aan het front, maar het zou natuurlijk goed kunnen dat daar kennissen zitten waar ik alleen geen weet van heb. In het begin was het enorm verwarrend dat ook de rest van Oekraïne in oorlog is. In het begin had het zeker invloed op mijn motivatie. En niet op de beste manier. Later raak je er, hoe erg het ook is, op een bepaalde manier aan gewend. De oorlog blijft, maar ik moet ook verder met mijn leven en werk."

Vluchten

Op het moment dat Padun zijn geboortegrond in 2014 verlaat, is het nog relatief rustig in de Donbas. "Het was nog niet op het randje. Russische soldaten bezetten zonder enige aanwijzing de stad en tussen hen zag ik veel mensen uit Tsjetsjenië opduiken. Die mensen herken je meteen door hun uiterlijk. Verder zag ik veel wegversperringen als ik naar buiten ging om te trainen."

"Op een bepaald moment ben ik met mijn gezin naar familieleden in het westelijke deel van Oekraïne gegaan. Daar ben ik mijn ouders enorm dankbaar voor, want zo’n twee of drie weken later begonnen de explosies en gevechten. Dat heb ik gelukkig niet meegemaakt. Mijn ouders wonen sinds 2021 in Seattle, Amerika. Ik heb ze helaas nog nooit bezocht, want voor een Oekraïner is het moeilijk om de benodigde visa te krijgen. Voor hen is het ook moeilijk om naar Europa te komen, waardoor ik ze al twee jaar niet heb gezien."

Deze week ligt onze vooruitblik op het nieuwe seizoen in de winkel. Wil je onze specials voortaan op de deurmat krijgen! Sluit hier een abonnement af. Wat kun je zoal verwachten in Wieler Revue #1? We behandelen alle WorldTeams, ProTeams en vrouwenploegen. Verder staan we uitgebreid stil bij de koerskalender. 

Daar blijft het niet bij, want Wieler Revue staat weer boordevol heerlijke interviews. We waren op de ploegenpresentatie van Jumbo-Visma en spraken daar met Wout van Aert, Jonas Vingegaard, Olav Kooij, Merijn Zeeman en Koen Bouwman. Verder spraken we onder anderen Remco Evenepoel, Kobe Goossens en Tadej Pogacar.