Kopecky leek onderweg de sterkste, maar op de laatste steile helling bleek ook Vollering nog goede benen te hebben. Twee ploeggenoten van SD Worx stormden op de finish af. Geen afgesproken werk, want in de bochtige finale gingen Vollering en Kopecky er vol voor. De Nederlandse bleek uiteindelijk de sterkste. Na afloop ging het veelal over de op het oog niet zulke goede verhoudingen tussen beiden.

Vollering na afloop tegen Het Laatste Nieuws. “Ik was echt in de war. Ik dacht eerste dat we samen al vierend over de streep zouden rijden, maar dan nam Lotte in de laatste bocht plots de koppositie over van mij. Ik dacht toen even: ‘Doet ze nu een lead-out voor mij?’ Maar dan bleek ze toch harder door te trekken dan dat je doet bij het aantrekken van een sprint. Toen besefte ik: ‘Oké, zijn we dan even geen ploegmaten meer nu, dan ga ik er ook vol tegenaan.'”

Niet gesproken

Kopecky vertelde dat er niet gesproken was over wat ze zouden doen, en dat bevestigt Vollering. “Ik dacht: het wordt wel duidelijk op de klim, wie daar als eerste bovenkomt, die heeft de zege. In de bespreking voor de koers hadden we afgesproken dat ik zou aanvallen en als Lotte sterk genoeg was, kon ze de oversteek maken. Dat deed ze. Het was prima.”

Omstanders hoorden Vollering desondanks ‘kutwijf’ roepen naar haar ploeggenote. “Dat kan ik mij niet herinneren. Ik geloof niet dat ik zoiets heb gezegd, maar in het heetst van de strijd weet je dat nooit. Als ik zoiets al gezegd heb, was het meer een grap als van: Wat doe je nu tegen mij?’ Na afloop zei ze dat ze heel blij was dat ik won. Het was meteen weer goed tussen ons. Ze was ook oprecht blij. Er blijven geen hard feelings over.”