Wat is een glucosemeter en waarom heeft de UCI 'm verboden? Wij hebben de antwoorden

Sinds gisteren weet iedere wielervolger wat een glucosemetertje is. Kristen Faulkner droeg er eentje bij de Strade Bianche waarin ze derde werd. Na ampel beraad van de UCI werd ze uit de uitslag geschrapt. Wat is nou zo'n glucosemeter en waarom mag het niet van de UCI? Deze twee vragen proberen we hieronder te beantwoorden.

Wat is het?

Zoals wel meer niet toegestane zaken in het wielerpeloton komt een glucosemeter uit de medische wereld - maar een vergelijking met EPO en andere doping gaat verder totaal niet op. Een glucosemeter, of volledig: een continue glucosemeter, is ontwikkeld voor diabetespatiënten.

Het apparaatje dat op als een pleister op de bovenarm zit geplakt, meet continu (vandaar de toevoeging continue..) de bloedsuikerspiegel van degene die 'm draagt en kan de data via een bluetoothverbinding zenden naar een ander apparaat - je telefoon of in het geval van wielrenners zelfs hun fietscomputer. Je kunt je voorstellen dat zoiets een uitkomst is voor mensen met diabetes.

Waarom gebruiken wielrenners het?

Maar ook voor sporters is het nuttig. Faulkner gebruikte het per abuis in een wedstrijd, maar in training gebruiken ook de renners van bijvoorbeeld Jumbo-Visma het. Aan Het Nieuwsblad geeft Martijn Redegeld, voedingsexepert bij de ploeg, uitleg.

"Het is een manier om meer inzicht te verkrijgen hoe je lichaam een bepaald soort voeding verwerkt, wat bijvoorbeeld kan aanslaan op training. Pieken en vooral dalen in de bloedsuikerspiegel kunnen meer info geven over fitheid van een renner."

"Het kan helpen om een voedingsplan per renner samen te stellen. Op welke voeding reageert een renner het best? Het kan ook helpen om de laatste routines voor een wedstrijd te optimaliseren. Dat kan voor iedere renners anders zijn. Je moet het in een brede context zien, want een ideale bloedsuikerspiegel bestaat niet. Het is gewoon een mogelijk hulpmiddel om voedsel optimaal te gebruiken, ook om te herstellen na een inspanning."

Waarom heeft de UCI het verboden?

De uitleg van Redegeld klinkt niet als het nieuwe wondermiddel waarmee je naar een Tourzege vliegt. Toch heeft de UCI een glucosemeter in koers verboden. Het cynische antwoord op de vraag kwam van EF Education-manager Jonathan Vaughters. Hij zei na het incident met Faulkner: "De UCI begrijpt het niet, dus verbieden ze het maar."

In de regeltjes van de UCI staat het sinds 10 juni 2021 als volgt: "Apparaten die metabolische gegevens vastleggen, zoals glucose, zijn niet toegestaan in competitie" - artikel artikel 1.3.006 bis van het UCI-reglement. De UCI gaf zelf bij monde van een woordvoerder aan dat ze 'niet willen dat wielrennen op Formule 1-racen gaat lijken'.

Maar dan lijkt een verbod op een glucosemeter vrij arbitrair. Waarom dan ook niet wattagemeters verbieden? Of om het nog wat verder door te trekken, met een knipoog naar de Formule 1: wielwissels na een lekke band. Nog verder doortrekken? De afdalingen van Tom Pidcock verbieden, die gaan immers bijna net zo hard als Formule 1..

Alle gekheid op een stokje.. Redegeld geeft zijn uitleg - maar die komt eigenlijk wel een beetje neer op die van Vaughters, maar dan in wat meer woorden: "De UCI zal willen voorkomen dat er data tijdens de wedstrijd worden gedeeld, maar daar is momenteel geen sprake van. De sensoren kunnen tijdens de koers geen signaal doorgeven aan de volgwagens, omdat die te ver achter de renners rijden."