Op de Poggio ontstond een afscheiding. Vier man zaten vooraan: Van der Poel, Van Aert, Ganna en Pogacar. Net onder de top viel Van der Poel aan. “Ik kan me geen beter scenario voorstellen”, vertelde de kopman van Alpecin-Deceuninck na afloop. “Ik voelde op de Cipressa al dat mijn benen nog fris waren en ik wist dat ik aan het einde van de Poggio wilde aanvallen.”
Het is het derde monument dat hij weet te winnen in zijn loopbaan, nadat hij al twee keer de beste was in de Ronde van Vlaanderen. “Dit was een van de wedstrijden die ik heel graag wilde winnen. De manier waarop ik heb gewonnen, is echt boven verwachting. Hier ben ik heel erg blij mee.”
Hij treedt met zijn overwinning in Italië in de voetsporen van zijn opa Raymond Poulidor, die ook won in Milaan-Sanremo. “Het is niet alleen speciaal omdat hij hier ooit won, maar ook omdat het een monument is. Ik was heel gefocust op deze race sinds ik weer begon met trainen na het WK veldrijden. De Tirreno-Adriatico was niet zo goed als ik verwachtte, maar ik moest naar mijn beste niveau toegroeien. Dit was mijn beste niveau, denk ik.”