Het traject van deze vijfde rit in Catalonië was hoofdzakelijk vlak. Maar na 170 kilometer zonder noemenswaardige hindernissen, moesten de klassementsmannen in de laatste fase toch uit hun hok komen. De finish lag bovenop Lo Port, een beklimming van de buitencategorie (acht kilometer á 9,4%).

Voorafgaand aan de rit was veel nervositeit te bespeuren in het peloton, de slotbeklimming kan het klassement op zijn kop zetten. Maar eenmaal in koers kwam de wedstrijd rustig op gang, tot aan de voet van die laatste beklimming gebeurde weinig bijzonders.

Buigen of barsten

De kansloze vroege vluchtersgroep werd in de beginfase van de klim opgeraapt. Vanaf de eerste hoogtemeters lag het tempo hoog en het peloton werd snel uitgedund. Op 4,5 kilometer van het einde trok Evenepoel als eerste ten aanval. Deze uitval werd alleen gepareerd door Marc Soler en, hoe kan het ook anders, Primoz Roglic.

Het tempo lag niet al te hoog in de kopgroep, Almeida  kon daardoor aansluiten. Maar de nummers één en twee van het algemeen klassement oogden veruit het sterkst. Dat bleek ook uit het schouwspel in de laatste kilometer. Ondanks een aantal speldenprikken kwam het aan op een eindsprint. Evenepoel viel stil in de laatste 100 meter en moest de overwinning laten aan Roglic. Aan de streep was de Sloveen vijf seconden sneller dan zijn Belgische tegenstrever Almeida was ‘best of the rest.’

Giulio Ciccone kon, in tegenstelling tot eerder in de week, het tempo niet bijbenen. De Italiaan valt er tussen uit en staat de derde plek in het klassement af aan Almeida. Zaterdag staat er een punchersrit op het programma. Zondag wacht in Barcelona nog een laatste test voor de klimmers.