HomeColumnsColumn | Niemand kan zo mooi huilen als Demi, il Piagnucolone di...

Column | Niemand kan zo mooi huilen als Demi, il Piagnucolone di Pijnacker

Volgens onze redacteur is Demi Vollering niet alleen de Koningin van het voorjaar, maar ook de Koningin van het huilen.

Een beetje sportliefhebber kent de beelden van de huilende Japanse skispringer Masahiko Harada (later géén wielrenner geworden), die het bij de Olympische Spelen van 1994 verknalde voor z’n land en ontroostbaar was. Of, in een heel andere categorie, die van Toine van Peperstraten bij zijn afscheid als presentator van Studio Sport. Theatraal gejank, als je het mij vraagt.

Zoetemelks huilen

Hoe anders zijn de tranen van Demi Vollering. Ze huilt op z’n Zoetemelks. Op z’n Zoetemelks demarreren is wegrijden zonder dat iemand eigenlijk doorheeft dat je wegrijdt. En zo huilt Demi dus. Ze is aan het praten en opeens, als je even met je ogen hebt geknipperd, blijkt ze te huilen. Prachtig.

Demi huilt vaak. Als ze blij is, als ze moe is, als ze boos is, als er ergens in een omtrek van tien vierkante kilometer een ui ligt. Het laatste post-race-interview waarin de tranen niet vloeiden kan ik me niet heugen..

Dat zou irritaties op kunnen wekken, zo van: heb je haar weer met haar tranen. Maar op de een of andere manier heb ik dat niet bij Demi haar gehuil. Ik denk dat het met het Zoetemelkiaanse aspect van haar huilen te maken heeft. Je hebt amper door dat ze aan het huilen is. Wat ook helpt: ze lijkt zich er zelf ook een beetje ongemakkelijk bij te voelen. Je ziet haar zélf al denken: O God, daar ga ik weer.

Il Piagnucolone di Pijnacker

Bovendien zijn haar tranen een perfecte aanleiding om Vollering een bijnaam te geven. Het vrouwenwielrennen maakt een ongekende groei door, maar wat betreft de belangrijkste bijzaak van het wielrennen – te weten, fraaie bijnamen – blijft het nog een beetje achter.

Bij de mannen hadden en hebben we een piraat, een haai, een condor, een bolderkar, een boemeltrein, een gorilla, een das, een eekhoorn, een hagedis, een krekel en niet te vergeten een kannibaal natuurlijk. Italianen zijn er het beste in. De Hagedis (Gianni Bugno) wordt dan ineens La Lucertola, en de Italiaans bijnaam voor Damiano Cunego wil ik ook niet onvermeld laten: Il Principe Piccolo (De Kleine Prins).

De plaatsnaam van de bebijnaamde erbij noemen, is ook een mooie traditie (Tom Dumoulin is De Vlinder van Maastricht, Peter van Petegem De Zwarte van Brakel). En zo is De Huilebalk van Pijnacker geboren. In het Nederlands klinkt het wat onvriendelijk, maar Il Piagnucolone di Pijnacker* is prachtig!

Laten Demi en haar tranen een mooie traditie van bijnamen in het vrouwenwielrennen in gang zetten.

*Dit is uiteraard een Google Translate-vertaling. Misschien klopt er niks van, maar daar trek ik me niks van aan, want als gezegd klinkt het prachtig – het gaat in de wielersport niet om de feiten..

Ontvang onze nieuwsbrief

Geen update meer missen? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief!

Laatste artikelen

Israel-Premier Tech neemt maatregelen, renners en staf in neutrale outfit

Helaas laat de oorlog in Gaza naar aanleiding van de terroristische aanvallen van Hamas...

Dit Instagram-account maakt de mooiste (en herkenbare) sarcastische wielergrappen

Wielrennen is natuurlijk serieuze topsport, maar het is ook vooral een eigen biotoop. Een...

📸 Evenepoel en Van der Poel samen op pad langs de Spaanse kust

De wereldkampioen en de Belgische kampioen vertoeven al enkele weken aan de Spaanse kust,...

Column | End of an era: de bruine broek is niet meer (en dat doet stiekem pijn)

Ik heb de blues. De bruinebroekenblues. Het nieuws sloeg in als een bom bij...

Meer zoals dit

Column | End of an era: de bruine broek is niet meer (en dat doet stiekem pijn)

Ik heb de blues. De bruinebroekenblues. Het nieuws sloeg in als een bom bij...

Column | Het beste idee sinds tijden: het WK veldrijden op Nieuwjaarsdag

Sinds het bommetje dat UCI-voorzitter David Lappartient gooide over crossers die Wereldbekerwedstrijden laten schieten...

Column | De veldritkalender moet drastisch hervormd worden: de Cross WorldTour

Onze redacteur draagt veldrijden een warm hart toe en vindt het hartstikke leuk om naar te kijken en daarom wil hij... minder veldritten.