Interview | Karsten Kroon ging door moeilijke periode toen hij stopte: 'Ik ging scheiden en dacht: wat heb ik nou gedaan de laatste twintig jaar?'

Deze Giro is Karsten Kroon andermaal commentator bij Eurosport en vult hij met collega Jeroen Vanbelleghem moeiteloos alle loze uurtjes in de koers met vrolijke zijstapjes over taartjes, dieren en al wat er nog meer uit het niets de revue passeert. En als het echt om de knikkers gaat, duidt hij de koers ook op voortreffelijke wijze.

Liefde voor wielrennen terug moeten vinden

Maar na zijn carrière als wielrenner was Kroon een tijdje de passie voor de sport de kwijt. Hij vertelt daarover in een groot dubbelinterview uit onze Giro-special met Vanbelleghem. Kroon ging door een lastige periode.

"Net nadat ik stopte was ik ook negatief over mijn eigen loopbaan. Ik ging scheiden en dacht: wat heb ik nou gedaan de laatste twintig jaar? Het voelde alsof alles door mijn handen glipte. Je hebt de schoonheid, maar ook de waanzin van de koers. Net na mijn loopbaan zag ik vooral dat laatste. Door die val van Fabio Jakobsen in de Ronde van Polen kun je bijvoorbeeld écht afhaken als liefhebber, hè. Dat je denkt: hiernaar wil ik niet meer kijken."

Zo'n moment kende Kroon uiteindelijk niet en nu is hij alweer een poosje commentator en ziet hij meer wielrennen dan ooit. Maar van de ene op de andere dag ging dat niet.

"Dat is een ontwikkeling geweest. Ik vond een nieuwe liefde en ook weer rust in mijn leven. Ik besefte: wielrennen is zo’n groot deel van mijn leven geweest. En nog steeds. De schoonheid zie ik weer, maar het zelf weer gaan fietsen is nooit teruggekomen. Nee, ik ben nog niet aangesloten bij Tom (Dumoulin, vriend van Kroon, red.). Als je zelf minder sterk wordt, is het ook niet leuk om met Tom te gaan fietsen, haha."

Huidige wielerleven niks voor Kroon

Kroon is ook blij dat hij geen wielrenner is in het huidige tijdperk. "Ik had het er pas over met Jos van Emden. We realiseerden ons dat we oude zeurpieten zijn, maar toen ik in 1999 prof werd, was het nog een wilde tijd. Met doping, maar ook dat je tijdens de Vuelta gewoon op stap ging. Dat is nu ondenkbaar."

De sport heeft nu een professionaliseringsslag doorgemaakt. Eten wordt afgewogen, trainingsschema's worden op wetenschappelijke basis in elkaar gesleuteld. Het was allemaal niks voor Kroon geweest.

"Nee, ik geloof niet dat ik daar geschikt voor was geweest. Tegen het einde van mijn loopbaan kwamen de vermogensmeters, individuele trainingsschema’s en het eten afwegen net in het peloton. Ik was serieus, maar eigenlijk ben ik altijd liefhebber gebleven. Ik weigerde mijn eten af te wegen."

"Ik was daar ongelukkig van geworden. Toen ik begon als wielrenner, was ik heel obsessief. Ik dronk alleen groene thee en ging iedere dag om half tien naar bed, maar daar kreeg ik serieuze mentale problemen door. Dat had ik niet volgehouden. En met Tom heb ik van dichtbij gezien hoe dat tegenwoordig gaat. Alleen moet je nu wel op zo’n manier leven om mee te kunnen."

Verdrietig van telefoons

Maar het is meer dan die professionalisering van de sport. Het is ook de intrede van het digitale tijdperk dat volgens Kroon geen goed doet aan de sfeer in een ploeg en niets voor hem was geweest.

"Als wij waren gefinisht, gingen we vervolgens over de dag praten. Nu doet iedereen zijn koptelefoon op. Dat is iets waar Jos veel moeite mee heeft. Het is uiteraard een generatieding, want ik heb twee tienerdochters en die gaan ook helemaal op in hun telefoon. Daar word ik soms best verdrietig van."