Appen terwijl je fietst, in Nederland (en vele andere landen) staat er een dikke boete op. Maar tijdens Unbound is het de normaalste zaak van de wereld. Onder andere winnaar Keegan Swenson maakte gretig gebruik van zijn telefoon tijdens de koers. “M’n telefoon is een belangrijk onderdeel van de strategie gedurende de wedstrijd”, vertelde de kersverse winnaar in gesprek met VeloNews.

Unbound wordt alom beschouwd als één van de, zo niet de allerzwaarste, wielerwedstrijd ter wereld. Deelnemers worden over een parkoers van liefst 330 kilometer gevoerd dat voor 90 procent uit onverharde wegen bestaat. De renners zijn tijdens de wedstrijd bijna volledig op zichzelf aangewezen, er zijn slechts twee verzorgingsposten op het parkoers waar ze hulp van buitenaf krijgen.

Jan Bakelants, die uiteindelijk als veertiende eindigde in de loodzware Amerikaanse gravelkoers Unbound, sprak humorvol van ‘een cursus pottenbakken‘. Unbound is sowieso al loodzwaar met z’n 330 kilometers over dirt roads in de Amerikaanse staat Kansas. Maar door regenval waren sommige roads wel heel erg dirt. Al in het begin, na zo’n twintig kilometer, kregen […]

Bekijk ook

📸 Dit doet Unbound met materiaal: ‘pindakaasmodderfietsen’ en Ten Dams lekke voorband met gat van centimeter

x

Appen om instructies te versturen

De eerste verzorgingspost is te vinden na zo’n 66 kilometer, de tweede en laatste bevoorradingsplek wordt aangedaan na 200 kilometer wedstrijd. Om zo efficiënt mogelijk te werk te gaan bij deze locaties, maakten sommige coureurs gebruik van een telefoon om hun coaches te instrueren. “Voorafgaand aan de race had ik twee ‘pit-strategieën’ uitgestippeld. Vlak voor ik bij de verzorgingspost arriveerde liet ik mijn coach de gekozen strategie weten.”

“Ik weet niet hoeveel tijd ik erdoor heb bespaard, maar zonder die telefoon konden we de strategie niet zo  minutieus uitstippelen, dan was het gewoon een kwestie van: pakken wat je pakken kan”, vervolgt Swenson.

Tot in de puntjes voorbereid

Swenson heeft naar eigen zeggen nooit geoefend met het telefoongebruik in koers. “Ik doe het gewoon veel, dan gaat het vanzelf”, zegt hij. Maar dat betekent niet dat er niet over is nagedacht.

“We hebben gekozen voor een zo licht mogelijke telefoon. Bovendien kozen we bewust voor een rood hoesje, mocht hij vallen, konden we hem makkelijker vinden.”

Naast Swenson maakte Russell Finsterwald als enige ook gebruik van een telefoon tijdens de wedstrijd. Hij zat ook in de kopgroep en werd zesde. Het telefoongebruik verstoorde het ritme en snelheid in de voorwacht niet, misschien zien we volgend jaar meer mensen gebruik maken van de opzienbarende tactiek.