Column | Het lijkt erop dat Dylan Groenewegen 'netter' moet sprinten dan zijn concurrenten

Dylan Groenewegen zat afgelopen dinsdag in ideale positie om zijn eerste rit in de Dauphiné te winnen. Weliswaar zonder ploeggenoten, die ten val waren gekomen, maar keurig in het wiel bij z'n voormalige ploeggenoten van Jumbo-Visma. Even afrekenen met Laporte en de dagzege was binnen.

Het liep anders. Hij en Sam Bennett werden gedeclasseerd en teruggezet in de uitslag. Groenewegen won sowieso niet, maar kwam wel als derde over de streep. Hij werd in de sprint gehinderd door Sam Bennett, die als een dronkeman over de weg zwalkte in de laatste hectometers. Overdreven uiteraard, maar dat de Ier van zijn lijn afweek daar was iedereen het wel over eens.

Groenewegen was behalve slachtoffer ook dader. Althans, zo oordeelde de jury. Hij hinderde de Sloveen Matevz Govekar. Een kwakje, zoals dat dan met een wat dubieus woord heet.

Hogere kwakjeskunde

Of het terecht was dat Groenewegen werd gedeclasseerd - je zou het namelijk ook kunnen omschrijven als 'z'n eigen positie verdedigen' kunnen omschrijven - laat ik aan de sprintprofessoren over. Iemand die is afgestudeerd in hogere kwakjeskunde kan er ongetwijfeld iets zinnigs over zeggen.

Waar het mij om gaat, is dat Groenewegen z'n sprintgedrag onder een vergrootglas ligt. Ergens is het logisch, na wat er in die gedoemde Ronde van Polen gebeurde met Fabio Jakobsen door Groenewegen z'n toedoen. En toch, zo hoort het natuurlijk niet te werken. De wielersport maakt gewoon deel uit van de rest van de maatschappij, en daar geldt: straf uitgezeten, is schone lei. Groenewegen kreeg een fikse schorsing en daarmee moet de kous af zijn.

Wat Groenewegen dinsdag deed, dat gebeurt veel vaker in sprints, alleen dan zonder gevolgen. Door die Ronde van Polen lijkt het erop dat Groenewegen het stigma van bad boy heeft. In Polen was-ie dat ook, want daar ging hij echt over de schreef. Maar hier? Op z'n minst twijfelachtig.

Sowieso regeert de willekeur al in de jury-beoordeling van massasprints, maar nu heeft het er alle schijn van dat er nog een dimensie is toegevoegd. Ze nemen het verleden van een renner mee in hun beslissing.