Tegen de NOS stak Van Aert de loftrompet over Laporte, die normaalgesproken uiteraard ploegmaat is van de Franse hardrijder. “Het was een pijnlijke sprint. Blijkbaar was hij net te ver en ook net te sterk. Ik had wel even de gedachte dat ik ‘m ging pakken. De beurt van Arnaud was cruciaal. Ik weet niet waar hij het vandaan haalt, want hij reed nog sterk.”
Laporte ontsnapte in de slotfase en gooide een solo uit zijn benen van zo’n twaalf kilometer. Achter hem werd redelijk goed samengewerkt, maar het mocht desondanks niet baten. “Het is lastig in zo’n kopgroep als er eentje weg is. Je wilt erbij komen, maar ook niet te veel krachten verspelen. Misschien hebben we net te lang gewacht om een keuze te maken.”
Daarmee doelde Van Aert op in gesprek gaan met de Nederlanders en Denen, die beide naast hun kopman ook nog een helper tot hun beschikking hadden. Net als Van Aert. “We hadden misschien sneller moeten praten. Alleen je verwacht dat hij stilvalt, maar dat deed hij helemaal niet. En daarbij heeft Christophe ook de neus om het juiste moment te kiezen.”