Onderzoeker podcast toont aan dat tests op mechanische doping zo lek als een mandje zijn: 'Het is een gimmick'

Er is geen bewijs dat er teams zijn die mechanische doping gebruiken, maar dat de tests van de UCI niks voorstellen is wel duidelijk, stelt een onderzoeker.

Santos Tour Down Under stage-3 - elite men

Sinds het gerucht (met nadruk op gerucht) de ronde deed dat Fabian Cancellara in de Ronde van Vlaanderen van 2010 een motortje in zijn fiets had, is mechanische doping een hot item in de wielersport. Ook de afgelopen Tour de France waren er enkele teams die zich er zorgen over maakten.

De podcast Radio Cycling maakte er toen ook al een item over, maar zijn nu veel dieper in de controles gedoken die de UCI uitvoert op mechanische doping. In het kort: die tests worden in eerste instantie met een iPad gedaan en als het goed is - daarover zo meer.. - is er ook een Röntgen-apparaat beschikbaar voor uitgebreidere tests.

Chris Marshall-Bell, een van de makers van de podcast, onderzocht hoe dat er in de praktijk aan toegaat bij de koersen. Hij kwam toch wel met redelijk schrikbarende cijfers terug. In veel koersen wordt namelijk behoorlijk summier getest.

Giro weinig getest

Met name de Giro springt eruit. Een belangrijke koers, dat behoeft geen uitleg, maar toch werden er bij vier etappes geen iPad-scans uitgevoerd (inclusief twee tijdritten) en werd het Röntgen-apparaat de hele ronde niet gebruikt - het laatste weekend was-ie zelfs niet meer beschikbaar. In de beslissende klimtijdrit werden alleen de tijdritfietsen getest, terwijl alle renners voor de klim van fiets wisselden.

In andere koersen werd helemaal niet getest. De Ronde van Catalonië is daar een voorbeeld van. Ook bij de vrouwen schort de controle, nog meer dan bij de mannen. In de Tour de France Femmes werden er geen Röntgen-controles uitgevoerd; bij de Vuelta voor de laatste rit - de Koninginnenrit nota bene - zelfs ook geen scans.

Daarbij vroeg Marshall-Bell ook ingewijden uit het peloton wat zij van de controles vinden en hoe ze eraan toegaan. Een gimmick, een grap, noemen zij het. Auto's op het dak die volgens hen helemaal nooit getest worden (de UCI ontkent dat overigens) en de iPad-scans die vanwege tijdgebrek plichtmatig worden uitgevoerd.

Tekst gaat verder onder de advertentie

'Verdachte high reading'

Nog wat saillanter is het verhaal dat er bij zes teams steevast een 'verdachte high reading' aan het licht komt bij de iPad-tests, maar daar niks mee gedaan wordt. Dat hoeft absoluut niet te betekenen dat er een motortje in de fietsen zit; veel waarschijnlijker is dat de iPad of het Röntgen-apparaat aanslaat op een materiaal in het frame, de carbonvezels bijvoorbeeld.

Maar het beleid is dan dat de fietsen uit elkaar moeten worden gehaald voor nader onderzoek. Vanwege tijdgebrek gebeurt dat niet en blijven de fietsen gewoon in koers. Hieronder kun je de gehele podcast beluisteren (in het Engels). Als je op de link klikt, start-ie als het goed is vanzelf.

Het eerste deel van de podcast gaat over de mechanische doping en alle aanverwante zaken. In het tweede deel van de podcast bespreekt mede-presentator Peter Cossins ook de mogelijke fusie tussen Jumbo-Visma en Soudal Quick-Step. Cossins is een respectabel wielerjournalist en -schrijver. Hij schreef talloze boeken over wielrennen.

Nieuws
  • Photo: Dion Kerckhoffs/Cor Vos © 2023