Bij en na de presentatie van de komende Tour deden renners, kenners, ploegbazen en Jan met het koerspetje gisteren uiteraard allemaal weer hun plasje over het parkoers. Dat is meestal niet zo’n spannend plasje. ‘Een Tour voor een complete renner’, ‘een zware derde week’, blablabla, je kent het wel: antwoorden op de automatische piloot.
De tendens was: bah, gravel
Maar over één etappe lieten veel ploegbazen wél het achterste van hun tong zien: rit 9, met veertien gravelstroken erin, die samen goed zijn voor 32 kilometer over onverharde wegen. Richard Plugge zei dat ‘het nergens op slaat’, Lefevere viel hem bij – hun ploegen laten fuseren lukte niet, maar hier zijn ze het dus wel over eens.
Ook veel bekende en onbekende wielervolgers vinden het maar niks. Zelfs Thijs Zonneveld, toch graveladept van het eerste uur, Twitterde: “Gravel in de Tour: spektakel gegarandeerd, maar weet niet of ik er fan van ben. Pechfactor is mij te groot en te invloedrijk voor een koers van drie weken.”
Ik ging zelf nog eens langs wat wielerfora en begaf me in Facebookreacties (normaal gesproken toch niet aan te raden, want daar tref je een hoop drek aan..) over dit onderwerp. De tendens onder de gemiddelde wielerfan was: “Bah, gravel! De Tour hoort gewoon over asfalt te gaan!”
Uiteraard kan ik het pechfactor-argument volgen, maar ik ben geloof ik zelf toch wel voor zo’n uitstapje op z’n tijd. Vooral omdat ik het alternatief nog maar al te goed in het geheugen heb, en daar stappen andere mensen wat te makkelijk overheen, vind ik.
Tekst gaat door de onder de advertentie
Zzzzzzzzzzzzzzlaapverwekkend
Ik weet nog wel dat een paar jaar geleden gedurende de eerste week van de Tour het geklaag niet van de lucht was. Saaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaai – Zonneveld schreef zelfs eens een column die alleen maar bestond uit Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz (en dan dus veel meer z’s, maar ik heb al aardig wat tekens bij elkaar getikt, dus laat het even bij deze 21).
Het was saai omdat we maar zo vijf sprintersritten op een rij voorgeschoteld kregen in het begin van de Tour. De ASO greep in en de laatste Tours pakken ze eigenlijk altijd wel uit met wat spektakelritten in het eerste deel van de ronde. En spektakel kregen we de voorbije jaren, ook te danken aan de fantastische generatie wielrenners die op dit moment de dienst uitmaakt.
Dus tsja, ik snap dat het voor ploegen en renners wat moeilijker ligt, want je zal je Tour maar verliezen door een scherpe steen die zich in je band boort op een of ander holderdebolderkarrespoor tussen de wijnranken door. Maar voor ons volgers en tv-kijkers is het toch schitterend? Heroïsche beelden en spektakel gegarandeerd.
Daarom mijn waarschuwing: niet zo zeuren jongens, voor je het weet straft de ASO ons weer een zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzlaapverwekkende eerste week.