Rit 9 is een etappe van 199 kilometer van en naar Troyes. Onderweg moeten de renners 32 kilometer onverharde paden over, verdeeld over 14 grindstroken. De kans op materiaalpech is vrij groot en dus kwam er na de voorstelling van het parkoers meteen veel kritiek.
"Die rit slaat nergens op. De pechfactor zal een veel te grote rol spelen", zei Richard Plugge, die met Jonas Vingegaard een derde opeenvolgende keer de Tour wil winnen. Ook Patrick Lefevere is er niet blij mee. Remco Evenepoel verloor twee jaar geleden in de Giro immers veel tijd in een gelijkaardige etappe. "Je kan er de Tour niet winnen, wel verliezen."
Maar liggen die grindstroken er echt zo slecht bij? Op sociale media deelde de organisatie alvast foto's van enkele van die witte paden. Oordeel vooral zelf!
🔎 A look at some of the gravel roads of stage 9. Here is the Chemin de Baroville, 2nd sector of the day.
🔎 Un œil sur certains des chemins blancs au programme de l’étape 9 du #TDF2024, avec ici le Chemin de Baroville, 2eme des 14 secteurs du jour. pic.twitter.com/vvIIkwTIw7
— Tour de France™ (@LeTour) October 26, 2023
📍 Chemin de Polisy à Celles-sur-Ource
🤩🍇#TDF2024 pic.twitter.com/PB5y2JdXek
— Tour de France™ (@LeTour) October 26, 2023
Tijdens de eerste editie van Tour de France Femmes kregen de rensters eveneens een graveletappe rond Troyes voorgeschoteld. Julie De Wilde (Fenix-Deceuninck) was er toen bij en vertelde aan Sporza over haar ervaring. "Het was heel leuk, tot ik lek reed. Ik zat hopeloos achter."
"Het is niet echt gravel, het zijn echt grote stenen. Sommige stenen waren even groot als mijn handpalm. Je moet al geluk hebben om er geen slecht te raken."
De kans op lekke banden is relatief groot. "Tubeless lijkt me de aangewezen keuze. Ik zou achteraf gezien ook voor bredere banden kiezen, zoals ze in Parijs-Roubaix gebruiken." De Wilde vond de etappe ook loodzwaar. "Ik heb er toen mijn hoogste wattages over 5 minuten ooit getrapt. Een record dat ik nog altijd niet gebroken heb."
- Photo: Luis Angel Gomez/SCA/Cor Vos © 2022