Adrie van der Poel over voetballende zoon: 'Matje was bloedfanatiek, nam bal mee naar slaapkamer'

Het voorjaar van Mathieu van der Poel zit er met een mooie derde plek in Luik-Bastenaken-Luik op, nadat hij eerder al op schitterende wijze de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix wist te winnen. In de regenboogtrui, nota bene. Vader Adrie had dat lang geleden niet zien aankomen.

Voetballen met wielergenen

Met de wielergenen waarover Mathieu van der Poel beschikt, stond een wielercarrière eigenlijk in de sterren geschreven, maar z'n vader was ervan overtuigd dat hij voor voetballen zou kiezen. Dat schrijft Louis Bovee in onze Giro-special (hierrrrr verkrijgbaar, met alle info over de aanstaande Ronde van Italië en veel meer).

Bovee, al heel lang actief in de wielerwereld, diept zijn kennismaking met Van der Poel senior op en uiteraard kwam de naam van Mathieu daarin ook ter sprake. Hij schrijft:

Column in Aktueel

Adrie van der Poel leerde ik beter kennen toen hij een kleine twintig jaar geleden columnist werd bij het magazine Aktueel, waarvan ik chef sport was. Jacques de Leeuw, oprichter en eigenaar van het in het Brabantse Gilze gevestigde mediaconcern Audax, had vernomen dat Adrie best een extra centje kon gebruiken en droeg mij op hem wekelijks een column te laten schrijven.

Hij kreeg 500 euro per bijdrage. Hij hoefde daar weinig voor te doen. Van te voren spraken we het onderwerp af en Van der Poel ging aan de gang. Hij mailde 30 regels en ik moest het fit to print maken. Adrie gaf me alle vrijheid, hij hoefde het stukje niet eerst te lezen.

Roddels uit het peloton

Hij kreeg 500 euro per bijdrage. Hij hoefde daar weinig voor te doen. Van te voren spraken we het onderwerp af en Van der Poel ging aan de gang. Hij mailde 30 regels en ik moest het fit to print maken. Adrie gaf me alle vrijheid, hij hoefde het stukje niet eerst te lezen.

Twee keer per jaar ontmoetten we elkaar in een restaurantje in zijn geboorteplaats Hoogerheide, een steenworp van zijn villa in het Belgische dorp Kapellen. Aan die ontmoetingen bewaar ik mooie herinneringen. Adrie vertelde veel interessante zaken en verse roddels die zich in het peloton afspeelden, op voorwaarde dat ik het onder de radar hield.

Matje bloedfanatiek

Mathieu schopte het zelfs tot de ’talentenschool’ van profclub Willem II! "Ons Matje is bloedfanatiek. Hij neemt de bal mee naar zijn slaapkamer", grijnsde Adrie. Op een dag belde hij onverwachts. ”Matje is gestopt met voetballen. Nu is fietsen zijn passie”, zei hij. ”Proficiat”, reageerde ik. Stilte. En dan: ”Ik heb me vergist. Vandaar mijn telefoontje. Ik wil niet dat je het in de krant leest of van anderen hoort.”

Van der Poel legde Mathieu geen strobreed in de weg. De laatste tijd lijkt dat soms anders te zijn, maar geloof mij: Adrie stuurt Mathieu niet aan. Hun beider karakter kenmerkt zich door een bepaalde koppigheid.

Adrie, een boerenzoon, is een stille man - geen prater. Een slimmerik die nooit het achterste van zijn tong laat zien. Mathieu evenmin. Belangrijkste verschil: Mathieu wil altijd alles winnen, zijn vader liet soms in ruil voor een zak geld een concurrent de eerste plaats pakken. Mathieu zou dat zijn eer te na zijn.