Interview | Gijs Leemreize op laatste moment opgeroepen voor Giro d'Italia: ‘Eigenlijk zou ik mijn rustperiode ingaan’
Voor Gijs Leemreize stond de Giro d’Italia in eerste instantie niet op de planning, maar door een aantal afmeldingen binnen de ploeg werd hij toch opgetrommeld. Net als twee jaar geleden het geval was.
Je stond niet op de planning voor de Giro. Wat is er veranderd?
"Dat klopt. Ik stond ook helemaal geen reserve en dus kwam het als een verrassing dat ik alsnog werd opgeroepen. Max Poole is geblesseerd en ze zochten een klimmerstype. Met alle geblesseerden waren er niet veel klimmers meer beschikbaar."
Is dat iets waar je makkelijk mee omgaat, want jouw planning wordt daardoor wel noodgedwongen omgegooid?
"Toen ik net was gebeld, moet ik toegeven dat ik er niet blij mee was. Nu de Giro nadert en ik in Italië ben, heb ik er wel echt veel zin in. Twee jaar geleden ging het op eenzelfde manier en had ik in theorie ook geen goede voorbereiding, maar ging het goed. De oorspronkelijke planning was dat ik nu rust zou krijgen, dan op hoogte zou gaan en dan stond ik op de longlist voor de Tour de France."
Hoe sta je er dan nu fysiek voor?
"Eigenlijk redelijk goed als ik puur naar mijn waardes kijk. Maar het niveau gaat in de breedte alsmaar omhoog. Het is prima, maar ik heb me niet specifiek voorbereid op deze Giro. Ik zou nu eigenlijk mijn rustperiode ingaan. Ik hoop dat er nog wat energie in de tank zit."
"Ik heb het rijden van klassementen nog niet uit mijn hoofd gezet, maar het wordt inderdaad lastig."
Twee jaar geleden viel die derde week van je op. Is het je belangrijkste kwaliteit dat je in de derde week nog relatief fris bent?
"Dat weet ik eigenlijk niet. Ik had toen het voordeel dat de ploeg geen klassementsman of sprinter mee had. Als ik niet in de vlucht zat, zat ik in de grupetto om mezelf te sparen. Nu is het anders met Romain Bardet en Fabio Jakobsen. Elke dag wacht er een taak voor mij, waardoor ik die derde week waarschijnlijk vermoeider inga. Het is moeilijk te vergelijken."
Dit is je vierde jaar in de WorldTour. Ben je waar je wilde zijn na drie seizoenen?
"Dat is een lastige vraag. Natuurlijk hoop je met de besten mee te kunnen omhoog. Dat is op dit moment niet het geval. Dit is niet waarvan ik droomde, maar ik kan ook niet ontevreden zijn. Ik ben een goede WorldTour-renner. Meedoen met de top was ook meer een droom, dan een verwachting."
Bots je bij de profs op fysieke limieten die je bij de beloften nog niet hebt?
"Ergens ligt je limiet, ja. Ik weet welke waardes ik kan rijden en bij welk gewicht, maar als dat niet genoeg is om met de toppers mee te kunnen, dan word je geen klassementsrenner maar een goede knecht of renner voor de ontsnapping. Dat vind ik ook prima. Het is niet dat ik het rijden van klassementen helemaal uit mijn hoofd heb gezet, maar in de koersen die ik dit jaar heb gereden, kwam ik gewoon te kort om een écht goed klassement te rijden. Ik denk dat het inderdaad een lastig verhaal wordt."
Op ProCyclingStats staat dat je 74 kilogram bent. Dat is veel voor een klimmer. Klopt dat?
"Nee, dat klopt niet. Met 74 kilogram wordt het héél lastig om iets te laten zien in het hooggebergte. Ik zit nu rond de 66 kilogram. Dat is een serieus verschil, ja."
Laatste vraag: wat word je rol in de ploeg?
"Ik hoop in de lastige ritten Romain zo lang mogelijk te kunnen bijstaan. In de derde week moeten we kijken hoe we ervoor staan. Nee, er is geen masterplan om Pogačar te verslaan. Dat hoeft niet, want we moeten eerlijk zijn: als hij niets tegenkomt, dan rijden we voor de tweede plek."
- Cor Vos